جستجوی زن غزهای برای یافتن همسر و برادرش در میان اجساد

جستجوی امید در میان مرگ

اسراء العریر، روزنامه‌نگار اهل غزه، دو سال است که به دنبال یافتن همسرش «یاسر الطاویل» و برادرش «ضیاء العریر» است که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، همزمان با آغاز جنگ غزه، مفقود شده‌اند. او با شروع آتش‌بس، هر بار که اسرائیل اجساد فلسطینیان را بازمی‌گرداند، از دیر البلح به بیمارستان ناصر در خان یونس می‌رود تا در میان تصاویر اجساد به نمایش درآمده، عزیزانش را پیدا کند.

• صحنه‌های دل‌خراش: اسراء توصیف می‌کند که بسیاری از اجساد شواهد شکنجه و آزار شدید را نشان می‌دهند؛ از جمله اجسادی با سنگ و میخ در دهان، چشم‌بند و دست‌بند، قطع انگشتان و اعضای بدن.
• فرآیند شناسایی: خانواده‌ها در سالنی بزرگ تصاویر اجساد را روی صفحه‌غول‌آسا تماشا می‌کنند، اما عدم وجود تجهیزات تست دی‌ان‌ای و اطلاعات هویتی از سوی اسرائیل، شناسایی را بسیار دشوار کرده است.
• تلاش‌های بی‌ثمر: اسراء بارها تصور کرده که جسد همسرش را یافته، اما پس از بررسی‌های دقیق‌تر، مشخص شده که اشتباه کرده است. او شاهد مشاجره چند خانواده بر سر یک جسد نیز بوده است.

اسراء می‌گوید: «دنیایی ناعادلانه است. برای شناسایی اجساد اسرائیلی‌ها در غزه، تجهیزات کامل حفاری و تشخیص آورده شد، اما حتی یک دستگاه تست دی‌ان‌ای هم به اینجا راه ندارد.» او اضافه می‌کند: «این مأموریت دردناک را مادر و مادرشوهرم به من سپردند. گفتند تحمل دیدن آن صحنه را ندارند. نمی‌توانستم باور کنم به این نقطه از زندگی رسیده‌ام.» او با وجود درخواست اطرافیان برای ترک این جستجوی دردناک، می‌گوید نمی‌تواند دست بکشد، زیرا اگر جسد عزیزانش باشد و کسی آن را نشناسد، هرگز خود را نخواهد بخشید. تنها آرزویش، دادن یک تشییع جنازه شایسته به آن‌هاست.