آیا پاکستان می‌تواند بدون مواجهه با واکنش منفی به نیروی ثبات‌بخش غزه بپیوندد؟
اسلام‌آباد بین متحدان، نیازهای اقتصادی و احساسات عمومی تعادل برقرار می‌کند و در حال ارزیابی استقرار احتمالی نیرو در غزه است. این تصمیم در بافت ژئوپلیتیکی پیچیده منطقه و فشارهای داخلی گرفته می‌شود.
پیوستن پاکستان به نیروی ثبات‌بخش غزه
پاکستان با توجه به موقعیت خود به عنوان تنها کشور مسلمان دارای سلاح هسته‌ای و بزرگترین ارتش در میان کشورهای مسلمان، نقش کلیدی در نیروی ثبات‌بخش بین‌المللی (ISF) برای غزه ایفا می‌کند. اگرچه این کشور به طرح آتش‌بس ۲۰ ماده‌ای دونالد ترامپ رای مثبت داد، اما نماینده دائمی پاکستان در سازمان ملل اعلام کرد که این قطعنامه “برخی پیشنهادات بحرانی” را شامل نمی‌شود و جزئیات مسیر قابل اعتماد برای دولت‌سازی فلسطین را مشخص نکرده است.
- پاکستان با امضای توافق دفاع متقابل استراتژیک با عربستان سعودی و انجام دیپلماسی فشرده با شرکای کلیدی خاورمیانه، ارزش ژئوپلیتیکی خود را افزایش داده است
- وزیر دفاع پاکستان مشارکت در ISF را “موضوعی برای افتخار” خوانده اما تاکید کرد تصمیم نهایی پس از مشورت با پارلمان و نهادهای دیگر گرفته خواهد شد
- فقدان جزئیات درباره ساختار ISF و حاکمیت غزه از موانع اصلی است و کشورهایی مانند چین این قطعنامه را “مبهم و unclear” توصیف کرده‌اند
سالمن بشیر، وزیر امور خارجه پیشین پاکستان: “playbook آمریکا واضح است و تمایل طرفدار اسرائیل دارد. اما باید recognize کنیم که این بهترین گزینه موجود است”
کامران بوخاری از New Lines Institute: “مسائل اقتصادی و مالی پاکستان به این معنی است که برای تضمین حسن نیت متحدان خلیج‌فارس نیاز به reciprocate نظامی دارد”
با وجود تجربه گسترده پاکستان در حفظ صلح سازمان ملل (با بیش از ۲۶۰۰ نیروی مستقر)، چالش اصلی هماهنگی بالقوه با نیروهای اسرائیلی است. عمر محمود حیات، ژنرال بازنشسته هشدار می‌دهد که “هرگونه ارتباط operational با اسرائیل backlash داخلی را شعله‌ور می‌کند و اعتماد عمومی را از بین می‌برد”. این تصمیم در نهایت بین منافع استراتژیک و اصول تاریخی پاکستان در حمایت از فلسطین تعادل برقرار خواهد کرد.
