غزه ‘به خاک تبدیل شده’ در حالی که جهان در دوحه متعهد به ریشه‌کنی فقر می‌شود
ویرانی غزه با وعده‌های جهانی برای ‘نادیده نگرفتن هیچ‌کس’ در تضاد شدیدی قرار دارد، جایی که ساکنان برای بقای اولیه مبارزه می‌کنند.
وضعیت فاجعه‌بار غزه در تضاد با وعده‌های جهانی
منطقه غزه پس از دو سال جنگ ویرانگر اسرائیل، تخریب گسترده اقتصادی و زیرساختی را تجربه کرده است. بر اساس برآوردهای سازمان ملل، ۹۲ درصد از ساختمان‌های مسکونی آسیب دیده یا نابود شده‌اند و بین ۵۵ تا ۶۰ میلیون تن آوار تولید شده است. ساکنان غزه، مانند یاسیر شاهین، برای دستیابی به نیازهای اولیه مانند نان و سرپناه مبارزه می‌کنند. در حالی که رهبران جهان در اجلاس دوم توسعه اجتماعی ملل متحد در دوحه قطر بر تعهدات خود برای ریشه‌کنی فقر و “نادیده نگرفتن هیچ‌کس” تاکید کردند، واقعیت در غزه به گونه‌ای دیگر است. تنها تعداد محدودی کامیون کمک‌های بشردوستانه اجازه ورود پیدا کرده‌اند و وضعیت بخش بهداشت همچنان فاجعه‌بار توصیف می‌شود.
- تخریب زیرساخت‌ها: خیابان‌ها، ساختمان‌ها، مدارس، درمانگاه‌ها و مغازه‌ها به “غبار” تبدیل شده‌اند.
- کمبودهای شدید: کمبود جدی تجهیزات و داروهای پزشکی و کشته یا بازداشت شدن صدها کارمند بهداشتی.
- شرایط زندگی سخت: زندگی در چادرهای نازک و شکننده در اردوگاه‌های آوارگان بدون فضای خصوصی یا آسایش.
- نقض آتش‌بس: دفتر رسانه‌ای دولت غزه گزارش داده که اسرائیل حداقل ۸۰ بار آتش‌بس را نقض کرده است.
- چالش بازسازی: پاکسازی آوار ممکن است سال‌ها طول بکشد و بازسازی واقعی زندگی و عزت نفس مردم یک رویا به نظر می‌رسد.
روهان تالبوت، مدیر مدافعتی “کمک‌های پزشکی برای فلسطینیان” گفت: “توسعه غیرممکن است در حالی که از فلسطینیان最基本 ترین حقوق ایمنی، حرکت و کرامت denied می‌شود.”
عزیز حافظ، رئیس “هیومانیتی فرست یوکی” تاکید کرد: “هیچ بیانیه‌ای، هرچند فصیح، نمی‌تواند جایگزین حق بنیادی آزادی و امنیت شود.”
کارشناسان تاکید می‌کنند که بدون فشار واقعی بر جامعه بین‌المللی برای اجرای قانون بشردوستانه، تضمین آتش‌بس دائمی، باز کردن کامل گذرگاه‌ها برای کمک‌های نامحدود، و در نهایت دستیابی به عدالت و پاسخگویی برای جنایات committed، اعلامیه‌ها و اجلاس‌ها بی‌اثر خواهند بود. مسیر پایدار به سوی صلح و توسعه در نوار غزه از طریق خودمختاری فلسطینیان برای رهبری بهبودی و تعریف آینده خودشان می‌گذرد.