محافظان محیط زیست خواهان محافظت از چوب برزیل هستند، اما چرا نوازندگان نگرانند؟
برزیل قصد دارد محدودیت‌های تجاری برای محافظت از درخت در معرض خطر چوب برزیل را افزایش دهد. اما نوازندگان می‌ترسند که این محافظت‌ها صنعت سازهای موسیقی را جریمه کند. این چوب برای ساخت آرشه‌های ویولن و دیگر سازهای زهی باکیفیت استفاده می‌شود.
تنش بین حفاظت محیط زیست و صنعت موسیقی
دولت برزیل پیشنهاد کرده است که چوب برزیل (پائو برزیل یا پرنامبوکو) که یک گونه درخت در معرض خطر انقراض است، به پیوست یک کنوانسیون CITES ارتقا یابد. این اقدام تجارت بین‌المللی این چوب را به شدت محدود می‌کند و برای جابجایی یا فروش سازهای ساخته‌شده از آن، نیاز به مجوزهای صادرات و واردات خواهد بود. این پیشنهاد با استقبال سازمان‌های حفاظت از محیط زیست مانند TRAFFIC روبرو شده، زیرا جمعیت درختان بالغ چوب برزیل به حدود ۱۰,۰۰۰ عدد کاهش یافته و قاچاق چوب نقش عمده‌ای در این کاهش داشته است. با این حال، نوازندگان و سازندگان آرشه در سراسر جهان اعلام کرده‌اند که این اقدام "کابوس بدترین" آنان خواهد بود.
- تاثیر بر نوازندگان: نوازندگان حرفه‌ای اغلب برای اجراهای بین‌المللی سفر می‌کنند. نیاز به دریافت مجوز در هر مرز، فرآیندی غیرعملی و پرریسک است و ممکن است منجر به توقیف سازها شود.
- اهمیت چوب برزیل: این چوب به دلیل رنگ قرمز، استحکام و خاصیت ارتجاعی بی‌نظیرش، ماده اولیه اصلی برای ساخت آرشه‌های باکیفیت بالا برای ویولن، ویولن سل و دیگر سازهای زهی است.
- صنعت قانونی در خطر: صنعت قانونی ساخت آرشه در برزیل نیز با این محدودیت‌ها آسیب خواهد دید، چرا که صادرات محصولات نیمی تقریباً متوقف خواهد شد.
- جستجو برای راه حل: سازمان‌هایی مانند TRAFFIC پیشنهاد می‌کنند که گونه در همین پیوست دوم باقی بماند اما حفاظت‌های اضافی برای آن در نظر گرفته شود.
- اشتراک منافع: سازندگان آرشه تأکید دارند که آنان نیز به اندازه فعالان محیط زیست به حفظ این درخت علاقه‌مندند، زیرا معیشت آنان به وجود آن وابسته است.
هیتر نونان از اتحادیه ارکسترهای آمریکا: "ریسک اشتباه در فرآیند دریافت مجوز می‌تواند بسیار شدید باشد، به ویژه برای نوازندگانی که زیرساخت کافی برای گذر از این فرآیند را ندارند."
تیم بیکر، سازنده آرشه: "هر کسی که از چوب چیزی می‌سازد، عاشق چوب است و می‌خواهد از آن محافظت کند."
این مسئله هفته آینده در بیستمین نشست کنوانسیون CITES به رأی گذاشته می‌شود و نتیجه آن آینده این درخت و صنعت موسیقی کلاسیک را رقم خواهد زد. پیدا کردن یک راه حل سازش که هم قاچاق را متوقف کند و هم به صنعت قانونی اجازه فعالیت دهد، کلید حل این تنش است.
