درون آزمایشگاه MIT که آینده‌ی اندام‌های بیونیک را می‌سازد
هیو هر، استاد MIT، پس از از دست دادن هر دو پای خود در ۱۷ سالگی، به پیشرفت اندام‌های مصنوعی هوشمند متصل به سیستم عصبی پرداخته است. هدف آزمایشگاه او اتصال مغز به پروتزها برای بازگرداندن حرکت به افراد دارای معلولیت است.
آینده‌ی اندام‌های بیونیک در MIT
هیو هر، پروفسور آزمایشگاه رسانه‌ای MIT، با الهام از تجربه‌ی شخصی از دست دادن هر دو پای خود در یک حادثه‌ی کوهنوردی در سن ۱۷ سالگی، زندگی خود را وقف پیشرفت فناوری اندام‌های مصنوعی کرده است. او در مصاحبه‌ای توضیح می‌دهد که چگونه پروتزهای اولیه‌ای که دریافت کرد از چوب و فوم ساخته شده بودند و فاقد هرگونه هوش محاسباتی یا اتصال به سیستم عصبی بودند. امروزه، آزمایشگاه او روی توسعه‌ی پروتزهای بیونیک متمرکز است که مستقیماً به سیستم عصبی انسان متصل می‌شوند تا حس عاملیت و حرکت را بازگردانند.
- ادغام زیست‌شناسی و مکاترونیک: هدف اصلی اتصال مغز انسان به سازه‌های مصنوعی مانند پروتزها یا اگزوسکلتون‌ها برای بازگرداندن حرکت در موارد قطع عضو، سکته‌ی مغزی یا ضعف عضلانی است.
- تمرکز بر شخصی‌سازی: هر به سوگیری مردانه در توسعه‌ی پروتزها اشاره می‌کند، زیرا آمار قطع عضو ناشی از травم بیشتر در مردان است و نیاز به توسعه‌ی فناوری‌هایی متناسب با نیازهای زنان وجود دارد.
- چشم‌انداز آینده: هدف نهایی ایجاد دنیایی است که در آن افراد پس از قطع عضو یا معلولیت بتوانند بدون محدودیت و درد حرکت کنند، برقصند و زندگی عادی داشته باشند.
هر می‌گوید: “ماموریت ما بازگرداندن فیزیکالیته است... تا مردم بتوانند دوباره حرکت کنند.” او در پاسخ به timeline دستیابی به این هدف می‌افزاید: “ما به دنبال جهانی هستیم که هیچ‌کس محدودیت ناخواسته‌ای را تجربه نکند.”
این پژوهش‌ها امید جدیدی برای میلیون‌ها فرد دارای معلولیت در سراسر جهان به ارمغان می‌آورد و مرزهای میان انسان و ماشین را محو می‌کند.
