چطور سهامداران باید رأی دهند؟
بحثی درباره نقش مشاوران پراکسی، رویکرد سبد سرمایهگذاری کامل، اوراق قرضه حوادث و سرمایه‌گذاران میم آسیایی در حاکمیت شرکتی.
نحوه رأی‌دهی سهامداران
در دنیای شرکت‌های عمومی مدرن، مالکیت عمدتاً در اختیار سهامداران متنوع‌سازی شده‌ای است که از "بی‌تفاوتی عقلانی" برخوردارند. وقتی یک سرمایه‌گذار خرد سبدی متنوع از جمله شاخص S&P 500 دارد، توجه به جزئیات مدیریت هر شرکت منفرد — مانند Sealed Air Corp — از نظر اقتصادی به‌صرفه نیست. زیرا سهم هر شرکت در سبد بسیار ناچیز بوده و تأثیر نظرات فردی بر شرکت ناچیز است. از سوی دیگر، لازم است نظارتی بر مدیران وجود داشته‌باشد تا از سوءمدیریت یا افزایش منافع شخصی آنان جلوگیری شود. این نظارت باید به صورت تفویض‌شده و تا حد امکان خودکار انجام پذیرد تا سهامداران نیاز به صرف زمان و انرژی برای پیگیری هر شرکت نداشته باشند.
- بی‌تفاوتی عقلانی سهامداران: هزینهٔ توجه به هر شرکت برای سرمایه‌گذاران جزئی بیشتر از منافع حاصل است.
- نیاز به نظارت تفویض‌شده: سهامداران نهادی یا مشاوران پراکسی این نقش نظارتی را بر عهده می‌گیرند.
- چالش‌های حاکمیت شرکتی: چگونه می‌توان بدون مشارکت مستقیم سهامداران خرد، از منافع آنان محافظت کرد؟
- تمرکززدایی مالکیت: مالکیت پراکنده باعث کاهش انگیزهٔ نظارت مستقیم می‌شود.
- کارکرد بازار سرمایه: نقش بازار در نظارت غیرمستقیم بر عملکرد شركت‌ها.
"اگر یک میلیون دلار پس‌انداز بازنشستگی در شاخص S&P 500 داشته باشید، دیوانگی است که حتی پنج دقیقه به این فکر کنید که مدیرعامل Sealed Air Corp چه کسی باید باشد."
"مدیران Sealed Air نمی‌توانند بدون هیچ نظارتی فقط به دنبال منافع خود باشند."
در نهایت، مسئله اصلی ایجاد سازوکارهایی است که بدون نیاز به مشارکت فعال سهامداران خرد، اطمینان حاصل کند که مدیران در راستای منافع بلندمدت سهامداران عمل می‌کنند.
