همگرایی حافظه و نوآوری: مانوئلا سولانو و روند جدید پس از از دست دادن بینایی
مانوئلا سولانو، هنرمند نابینا، با استفاده از حافظه و تخیل خود نقاشی‌های منحصر به فردی خلق می‌کند. او که بینایی خود را به دلیل خطای پزشکی از دست داده، شیوهای جدید برای خلق هنر ابداع کرده که ترکیبی از نوآوری و تجربیات شخصی است.
مانوئلا سولانو: هنر فراسوی دید
مانوئلا سولانو، هنرمند ۲۶ ساله‌ای که بینایی خود را به دلیل خطای پزشکی در درمان ایدز از دست داده، رویکردی جدید در نقاشی ابداع کرده است. او با کمک همکارانش از نخ‌های راهنما، چسب و سیم‌پیپ‌کلمپ‌ها برای ایجاد خطوط راهنما روی بوم استفاده می‌کند. سولانو تأکید می‌کند که کارهایش نه تنها درباره حافظه بصری گذشته، بلکه درباره تولید تصاویر جدید از تجربیات فعلی و رویاهایش است.
- نقاشی‌های او ترکیبی از حافظه و تخیل است
- نمایشگاه «تک‌زایی» در مادرید تحول پیچیده هویت را نشان می‌دهد
- سولانو همچنین نویسنده است و قطعات ادبی همراه آثارش ارائه می‌دهد
- استفاده از بافت‌ها و اثرهای جدید از ویژگی‌های کارهای اخیر اوست
- آثارش پیوند بین انسان و طبیعت را بررسی می‌کند
سولانو می‌گوید: «من سعی می‌کنم خودم را مجبور کنم که شکل‌ها را سریع‌تر و شل‌تر نگه دارم، که حس خوبی دارد»
«من شنیده‌ام که خاطرات هر بار که بازدید می‌کنیم تغییر می‌کنند. این بدان معناست که همه با مشکل یادآوری چیزها به شکلی متفاوت از آنچه واقعاً هستند روبرو هستند»
کارهای سولانو نه تنها نگاه‌هایی به چالش‌های هنری با کم‌بینایی می‌اندازد، بلکه ماهیت سیال حافظه و هویت را کاوش می‌کند.
