نینون هیور و شعر اجسام دورریز در مجسمه‌سازی و کلاژ
نینون هیور در آثار چندرسانه‌ای خود به زندگی پس از مرگ اشیاء می‌پردازد و داستان اشیاء دورریز را با حفظ حافظه بدن و حرکات آن روایت می‌کند.
هنر نینون هیور: شعر اشیاء دورریز
نینون هیور، هنرمند چندرسانه‌ای، در آثار خود به زندگی دوم اشیاء می‌پردازد. او مانند یک باستان‌شناس با دقت و صبر به مشاهده اشیاء پیدا شده می‌پردازد و سپس آن‌ها را در قالب‌های جدید بازآفرینی می‌کند. هیور با استفاده از مجسمه‌سازی، کلاژ و عکاسی، بافت‌های زندگی شهری معاصر را به تصویر می‌کشد.
- تمرکز بر اشیاء روزمره و لحظه‌های رها شدن آن‌ها
- استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند برنز، شیشه و خاک رس
- نمایش تضاد بین حفاظت و شکنندگی در آثار شیشه‌ای
- تاکید بر حالت میانی بین کاربرد و زباله شدن
- ارائه نگاهی همزمان انتقادی و شاعرانه به مصرف‌گرایی
هیور در توضیح آثار شیشه‌ای خود می‌گوید: “نتیجه نهایی سری Demi-Jour برای من نوعی تصادف خوش‌یمن بود: من به یک مجسمه جامد اما نیمه‌شفاف رسیدم.”
او در آثار خود به تقابل ماده و محیط با دقت پرداخته و می‌گوید: “گویی سایه‌ای را به دام انداخته‌ام.”
آثار هیور نه سوگواری برای گذشته هستند و نه تحسین آنچه دور ریخته شده است. او به مواد اجازه می‌دهد در ابهام باقی بمانند و زمان را به گونه‌ای متفاوت اشغال کنند.