نگاهی عمیق به سنت‌های عجیب و احساسی سوگواری دوران ویکتوریا

سنت‌های سوگواری دوران ویکتوریا

دوران ویکتوریا شاهد سنت‌های پیچیده و عجیب سوگواری بود که امروزه برای ما بسیار چشمگیر هستند. در موزه ویکتوریا و آلبرت، دو متصدی مجموعه‌ای از اشیاء مربوط به سوگواری در قرن نوزدهم را بازکرده و بررسی می‌کنند. این مجموعه شامل لباس‌های سیاه ابریشمی با پلیسه‌های ریز، تورهای ظریف و سکه‌دوزی‌ها، جواهرات ساخته شده از سنگ جت و زیورآلات حاوی موی انسان است.

• اشیاء سوگواری می‌توانند شخصی، قابل حمل، خودنمایی‌کننده، احساسی یا حتی کمی ترسناک باشند
• فرهنگ معاصر سوگواری بیشتر به درون گرایش یافته و به صورت خصوصی مدیریت می‌شود
• در گذشته سوگواری تجربه‌ای مشترک با جامعه بود
• کارت‌های سوگواری و پرتره‌های افراد در حال مرگ از دیگر آثار چاپی این دوره هستند
• این سنت‌ها نشان‌دهنده رویکرد متفاوت به مقوله مرگ و فقدان هستند

“من فکر می‌کنم زمان آن رسیده که رنسانسی برای سوگواری داشته باشیم. در این عصر از غم‌های پالایش شده و پنهان، یک تجربه سوگواری پالایش‌شده استقبال می‌شود.” “آیا این زیاده‌روی است؟ یا فکر می‌کنید باید گذر از این نمادهای غم‌انگیز و جذاب سوگواری را نیز سوگوار باشیم؟”

این بررسی نشان می‌دهد که چگونه فرهنگ سوگواری در طول زمان تحول یافته و چه درس‌هایی می‌توان از گذشته برای رویکرد امروزی به فقدان آموخت.