چرا پیشرانه جاهطلبانه هوندا NR500 محکوم به شکست بود؟
داستان موتور بیضیشکل هوندا NR500 که در دهه ۷۰ برای رقابت با موتورهای دو زمانه طراحی شد اما به دلیل پیچیدگی فنی و وزن بالا با شکست مواجه شد، هرچند میراث فنی ارزشمندی برجا گذاشت.
پیشرانه انقلابی هوندا که شکست خورد
هوندا در اواخر دهه ۱۹۷۰ با موتور NR500 وارد رقابتهای موتورسواری شد تا سلطه موتورهای دو زمانه را بشکند. سوییچیرو هوندا، مؤسس شرکت، از موتورهای دو زمانه بهدلیل سروصدا و ناکارآمدی متنفر بود. مشکل اصلی این بود که موتورهای چهار زمانه در قدرت پایینتر بودند، زیرا در هر دو دور یک بار احتراق داشتند درحالی که دو زمانهها در هر دور احتراق میکردند.
- طراحی بیضیشکل سیلندر برای جای دادن ۸ سوپاپ در هر سیلندر
- مشکلات آببندی پیستونهای بیضیشکل
- لرزش زیاد و نیاز به دو شاتون برای هر پیستون
- وزن بسیار بالا و پیچیدگی مهندسی
- خرابیهای مکرر در مسابقات و نتایج ضعیف
سوییچیرو هوندا از موتورهای دو زمانه متنفر بود و آنها را پرسروصدا، ناکارآمد و غیرپیشرفته میدانست.
این موتور عملاً یک V8 پنهان در کالبد یک V4 بود.
سرانجام هوندا در سال ۱۹۸۲ تسلیم شد و با موتور دو زمانه NS500 به قهرمانی رسید. هرچند NR500 شکست خورد، اما میراثی از دقت ساخت بالا، استفاده از فلزات گرانبها و اختراع کلاچ لغزنده را برجا گذاشت که امروزه در موتورسیکلتها استفاده میشود.
