رطب‌خوردگان: دوگانه‌گویی مدافعان مخالف فیلترینگ که از اینترنت طبقاتی بهره می‌برند

رطب‌خوردگان و ریاکاری دیجیتالی

این مقاله به بررسی دوگانگی رفتاری برخی از فعالان رسانه‌ای و مقاماتی می‌پردازد که در ظاهر مخالف فیلترینگ و اینترنت طبقاتی هستند، اما در عمل از دسترسی ویژه و بدون محدودیت به اینترنت برخوردارند. نویسنده با اشاره به افشای حساب‌های کاربری با موقعیت جغرافیایی ایران در شبکه‌های اجتماعی فیلترشده، این پدیده را نوعی ریاکاری می‌دند که اساس مبارزه با تبعیض را تخریب می‌کند.

• افشای موقعیت کاربران در شبکه‌های اجتماعی فیلترشده، دسترسی محرمانه برخی افراد به اینترنت آزاد را نشان می‌دهد.
• این گروه شامل برخی فعالان رسانه‌ای، مدیران اکوسیستم فناوری و حتی مقاماتی است که publicly با فیلترینگ مخالفت می‌کنند.
• چنین رفتاری beyond یک تناقض اخلاقی ساده است و به اعتبار گفتمان مخالفت با تبعیض آسیب می‌زند.
• نویسنده از ضرب‌المثل “رطب خورده منع رطب کی کند” برای توصیف این وضعیت استفاده می‌کند.
• این عملکرد آب به آسیاب محدودسازی می‌ریزد و به سیاست‌های تبعیض‌آمیز مشروعیت می‌بخشد.

“فعالان رسانه وقتی به ابزارهای محدودسازی رسانه تن می‌دهند، یعنی ماهیت و هویت خود را مخدوش کرده‌اند.” “اینترنت طبقاتی فقط یک سیاست حاکمیتی نیست؛ یک بیماری فرهنگی هم هست.”

در نهایت، مقاله نتیجه می‌گیرد که تا زمان تداوم این دوگانه‌گویی، تلاش برای رفع تبعیض در دسترسی به اطلاعات با شکست مواجه خواهد شد و این ریاکاری مانعی جدی در برابر تحقق عدالت دیجیتالی است.