تجربه بیمه رانندگان تاکسی اینترنتی در جهان: از اختیار تا اجبار
مقاله به بررسی تجربیات جهانی بیمه اجباری رانندگان تاکسی‌های اینترنتی می‌پردازد و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی کارمندسازی رانندگان را تحلیل می‌کند. نمونههایی از اسپانیا و کره جنوبی نشان می‌دهد بیمه اجباری ممکن است به اشتغال غیررسمی منجر شود.
تجربه جهانی بیمه رانندگان تاکسی اینترنتی
مقاله حاضر به تحلیل تجربیات بین‌المللی در زمینه بیمه رانندگان تاکسی‌های اینترنتی می‌پردازد. با اشاره به پیشنهاد طرح بیمه اجباری در ایران که اخیراً توسط وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح شده، این مقاله تأثیرات احتمالی چنین سیاست‌هایی را بر اساس شواهد جهانی بررسی می‌کند. محور اصلی بحث حول دو مدل سیاست‌گذاری می‌چرخد: تعریف رانندگان به عنوان کارمند با تعهدات کامل کارفرما یا حفظ جایگاه آنان به عنوان پیمانکار مستقل با حمایت‌های داوطلبانه.
- بررسی‌ها در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا نشان می‌دهد بیش از ۶۰٪ رانندگان استقلال زمانی را بر امنیت شغلی رسمی ترجیح می‌دهند
- اجرای قانون مشابه در اسپانیا منجر به کاهش ۳۰٪ی رانندگان ثبت‌شده و رشد اشتغال غیررسمی شد
- تغییر وضعیت به کارمند رسمی می‌تواند به افزایش نرخ کرایه و حذف پلتفرم‌های کوچک بینجامد
- تجربه کره جنوبی نشان داد تنها نیمی از رانندگان مایل به ثبت‌نام در طرح بیمه اجباری بودند
یافته‌های پژوهش‌های بین‌المللی تأکید دارند که حمایت از نیروی کار پلتفرمی نیازمند سازوکاری منعطف و بر پایه انتخاب فردی است
پژوهشگران می‌نویسند: “سیاست الزام‌آور، به‌ویژه زمانی که بر مبنای درآمد مقطوع طراحی شود، با واقعیت متغیر مشاغل پلتفرمی ناسازگار است”
در نهایت، مقاله پیشنهاد می‌کند که به جای بیمه اجباری، حمایت‌های هوشمند و انتخاب‌محور همراه با حفظ وضعیت پیمانکار مستقل می‌تواند تعادل بهتری بین حمایت اجتماعی و استقلال شغلی ایجاد کند.