فضاهای کار اشتراکی در مسیر دانشبنیان شدن؛ از هتلینگ اداری تا حلقه اول زنجیره نوآوری
پس از بیش از یک سال مذاکره میان فعالان فضاهای کار اشتراکی و معاونت علمی، مسیر تازهای برای بهرسمیتشناختن این فضاها بهعنوان «ارائهدهنده خدمات نوآوری» در حال شکلگیری است. این تغییر میتواند جایگاه فضاهای کار اشتراکی را از خدمت اداری ساده به ارکان زنجیره نوآوری کشور ارتقا دهد.
تحول فضاهای کار اشتراکی به سمت اقتصاد دانشبنیان
پس از بیش از یک سال مذاکره میان فعالان فضاهای کار اشتراکی و معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری، مسیر تازهای برای بهرسمیتشناختن این فضاها بهعنوان «ارائهدهنده خدمات نوآوری» در حال شکلگیری است. این تحول میتواند جایگاه فضاهای کار اشتراکی را از یک خدمت اداری ساده به یکی از ارکان زنجیره نوآوری کشور ارتقا دهد.
- فضاهای کار اشتراکی به نقطه اتصال اکوسیستم نوآوری و اقتصاد فریلنسری تبدیل شدهاند
- چالش اصلی عدم تعریف رسمی در نظام رگولاتوری و طبقهبندی به عنوان «هتلینگ»
- دانشبنیان شدن امکان بهرهمندی از تسهیلات معاونت علمی و صندوق نوآوری را فراهم میکند
- ورود صنعت به اکوسیستم نوآوری باعث تغییر کارکرد این فضاها شده است
- توسعه فضاهای کار اشتراکی در جوار شهرکهای صنعتی به عنوان راهکار آینده مطرح شده است
«واقعیت این است که فضاهای کار اشتراکی در خط مقدم ارتباط افراد با بدنه اکوسیستم نوآوری قرار دارند. ما سر زنجیره هستیم» - مشکات اسدی «فضای کار اشتراکی ارائهدهنده خدمات نوآوری است، نه خدمات هتلینگ. برای حل این مسئله، لازم است نهادهایی مثل معاونت علمی این خدمت را به رسمیت بشناسند»
این تحولات نشان میدهد که فضاهای کار اشتراکی باید از ارائه خدمات صرفاً روزمره به سمت شاخصهای قابل سنجش نوآوری حرکت کنند تا حلقه مفقوده زنجیره نوآوری ایران ترمیم شود.
