«ما متوقف نمیشویم»: چگونه خشم نسل Z به جنبشی جهانی در سال ۲۰۲۵ تبدیل شد
از کاتماندو تا لیما، نسل Z در سال ۲۰۲۵ برای محکوم کردن نابرابری، فساد و طرد سیاسی به خیابانها آمد. جوانان در سراسر جهان جنوبی، اعتراضات پراکنده محلی را به لحظهای مشترک از بسیج تبدیل کردند.
خشم نسل Z به جنبشی جهانی تبدیل شد
در سال ۲۰۲۵، نسل Z - متولدین اواخر دهه ۱۹۹۰ تا اوایل ۲۰۱۰ - در سراسر جهان از اندونزی تا پرو، از نپال تا ماداگاسکار و مراکش، به خیابانها آمدند تا علیه نابرابری، فساد و طرد سیاسی اعتراض کنند. این جنبش که از شبکههای اجتماعی مانند تیکتاک و دیسکورد نیرو میگرفت، به رغم تفاوتهای فرهنگی و جغرافیایی، حول ارزشهای جهانی مشترکی مانند دسترسی به آموزش، بهداشت و مسکن شکل گرفت.
- جنبش از اندونزی آغاز شد و با استفاده از نمادهایی مانند پرچم دزدان دریایی وان پیس گسترش یافت
- در نپال به سقوط دولت انجامید و یک نخستوزیر موقت منصوب شد
- در ماداگاسکار منجر به کودتای نظامی شد اما نتیجه مطلوبی نداشت
- در مراکش دولت را وادار به اعلام اقدامات اصلاحی کرد
جامعهشناس میشل ویهویورکا میگوید: «این نسل تنها برای خود عمل نمیکند، بلکه برای دسترسی همه به آموزش، بهداشت و مسکن و پایان دادن به فساد در قدرت مبارزه میکند»
یک معترض نپالی گفت: «ما متوقف نمیشویم... تمرکز ما بر ثبتنام رأیدهندگان و مبارزه با فساد است»
اگرچه این جنبش به دستاوردهایی دست یافته، اما آینده آن در بسیاری از کشورها نامشخص است. تاریخچه جنبشهای مشابه مانند بهار عربی نشان میدهد که جنبشهای اجتماعی جاودانه نیستند، اما نسل Z با توانایی سازماندهی منحصر به فرد خود، بدون追求 مستقیم قدرت، توانسته temas خود را تحمیل و امتیازات قابل توجهی بگیرد.
