افزایش مردسالاری (۳/۳): رد نه استدلال تبلیغاتی زن‌ستیزانه
به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، فرانسه ۲۴ افزایش قابل توجه گفتمان مردسالارانه‌ای را بررسی می‌کند که می‌کوشد زن‌ستیزی را عادی‌سازی کند. در این قسمت سوم و پایانی، برخی استدلال‌های اصلی تبلیغات مردسالارانه و حقایقی که آن‌ها را رد می‌کنند بررسی می‌شوند.
افزایش گفتمان مردسالارانه و تحلیل استدلال‌ها
این مقاله که به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان تهیه شده، به بررسی افزایش گفتمان مردسالارانه می‌پردازد که سعی در عادی‌سازی و مشروعیت‌بخشی به زن‌ستیزی دارد. در این بخش، نه استدلال کلیدی تبلیغات مردسالارانه با ارائه آمار و واقعیت‌های علمی رد می‌شوند.
استدلال‌های اصلی مردسالاری که رد شده‌اند:
- خشونت شریک زندگی «متقارن» است (آمار نشان می‌دهد قربانیان اصلی زنان هستند)
- زنان درباره خشونت دروغ می‌گویند (تحقیقات نشان می‌دهد اتهامات کذب نادر هستند)
- سیستم قضایی علیه مردان تبعیض دارد (دادگاه‌ها بر اساس مصلحت کودک تصمیم می‌گیرند)
- فمینیسم جامعه را نابود می‌کند (برعکس، برابری به ثبات اجتماعی کمک می‌کند)
- زنان با شرکای جنسی متعدد نمی‌توانند دلبستگی ایجاد کنند (این نظریه پایه علمی ندارد)
- زنان دارای امتیازات بیش از حد هستند (داده‌ها نابرابری گسترده را نشان می‌دهند)
- قوانین رضایت مانع رابطه‌گیری شده‌اند (قوانین بر علیه آزار و فشار هستند)
- مردان قربانیان واقعی هستند (مسائل مردان ناشی از ساختارهای اجتماعی است)
- قتل‌های زنان جرائم فردی هستند (این قتل‌ها الگوی سیستماتیک دارند)
“این استدلال تقارن خشونت به مردم اجازه می‌دهد خشونت علیه زنان را کم‌اهمیت جلوه دهند یا حتی انکار کنند.” – لوئیز بروسار، جامعه‌شناس
“به طور کلی، حرفه مردان ثروتمند یا قدرتمندی که متهم یا حتی محکوم به خشونت می‌شوند چندان تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد.” – استفانی لامی، پژوهشگر
این تحلیل نشان می‌دهد که استدلال‌های مردسالارانه اغلب بر اساس تحریف آمار، تحلیل ضعیف مطالعات و rhetoric ناقص شکل می‌گیرند و در مقابل شواهد محکم فرو می‌ریزند.
