پس از به رسمیت شناختن دولت فلسطین در ۲۰۲۵، چه اتفاقی میافتد؟
به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط چندین کشور غربی در سپتامبر ۲۰۲۵، به ابتکار فرانسه، به عنوان یکی از لحظات دیپلماتیک کلیدی این سال برجسته شد. این اقدام که تا حد زیادی برای فلسطینیان نمادین بود، این سؤال را مطرح کرد که آیا میتواند بنبست دههها ژئوپلیتیک را بشکند.

به رسمیت شناختن فلسطین در ۲۰۲۵: نماد یا اقدام مؤثر؟
در سپتامبر ۲۰۲۵، تحت ابتکار فرانسه، چندین کشور غربی از جمله بریتانیا، پرتغال، کانادا، استرالیا و بلژیک، دولت فلسطین را به طور رسمی به رسمیت شناختند. این حرکت که در حاشیه هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک رخ داد، علیرغم ادامه جنگ اسرائیل در نوار غزه و گسترش شهرکهای یهودینشین در کرانه باختری اشغالی، صورت گرفت. این به رسمیت شناسی به عنوان تأیید صریح راه حل دو دولتی، که مدتها چارچوب اصلی حل مناقشه اسرائیل و فلسطین تلقی میشد، ارائه شد.
- فرانسه نقش محرک در این موج بیسابقه از به رسمیتشناسیها ایفا کرد که با مخالفت شدید بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، مواجه شد.
- این ابتکار فرانسوی منجر به امضای بیانیه نیویورک توسط ۱۴۲ کشور شد که راهحلی سیاسی و "غیرقابل بازگشت" بر اساس راه حل دو دولتی را ترسیم و حماس را از هر نقش سیاسی در غزه حذف کرد.
- با این حال، این به رسمیت شناسیها با توجه به واقعیتهای موجود در زمین، عمدتاً ناکافی باقی ماندهاند.
- این حرکت نه به اشغال پایان داده، نه گسترش شهرکها را متوقف کرده و نه خشونت علیه غیرنظامیان فلسطینی را پایان داده است.
- بدون اجرای concret بیانیه نیویورک، فشار قویتر بر دولت اسرائیل و تمایل clear آمریکا برای متعادل کردن دینامیک قدرت، این به رسمیت شناسیها خطر باقی ماندن در سطح نمادین را دارند.
ژان-پل شانیولاد، استاد بازنشسته: "این به رسمیت شناسی بیتردید لحظه بسیار مهمی در تاریخ این مناقشه است... اما اثرات آن به وضوح محدود و از برخی جهات ضدproductive است." شانیولاد افزود: "اگر تمام این کشورهایی که قدم به رسمیت شناسی گذاشتهاند، فقط در همانجا توقف کنند، حرکت ضدproductive است. متأسفانه اینگونه است زیرا آنها هیچ اقدامی برای تحمیل joint یک واقعیت در زمین انجام ندادهاند."
شتاب دیپلماتیک به زودی تحت الشعاع طرح صلح دونالد ترامپ قرار گرفت که儘管 موفق به برقراری آتشبس در غزه شد، اما حول محور اولویتهای امنیتی آمریکا و اسرائیل ساختار یافته بود و grievancesای که خشونت را تغذیه و چشمانداز صلح پایدار را تضعیف میکند، دستنخورده باقی گذاشت. به گفته شانیولاد، "ما به سوی خرد کردن مسئله فلسطین، هم به معنای واقعی کلمه و هم به صورت مجازی، پیش میرویم."


