کشف راز گوشسوراخکنهای باستانی؛ آیینی که هویت کودکان مایا را میساخت
تحقیقات جدید نشان میدهد سوراخ کردن گوش در میان مایاها تنها جنبه زیبایی نداشته و به عنوان مناسک گذر برای کودکان عمل میکرده است. این آیین دروازه ورود کودکان به دنیای اجتماعی و معنوی بوده و نمادی از انرژی حیات محسوب میشده است.
کشف معنای واقعی سوراخ کردن گوش در تمدن مایا
تحقیقات باستانشناسی جدید نشان میدهد که آیین سوراخ کردن گوش در تمدن مایا فراتر از زیبایی ظاهری بوده و نقش بنیادینی در شکلگیری هویت کودکان داشته است. این مناسک که بین سنین یک تا چهار سالگی انجام میشده، به عنوان دروازه ورود کودکان به جهان اجتماعی و معنوی عمل میکرده است.
- سوراخ کردن گوش نمادی از «نفس» یا «باد» (Ik) در فرهنگ مایا بود
- این عمل مجرایی برای عبور انرژی حیات و افزایش درک معنوی محسوب میشد
- والدین از این طریق فرزندان را به عنوان اعضای کامل جامعه معرفی میکردند
- زیورآلات حتی پیش از لباسهای جنسیتی به کودکان داده میشد
- این آیین بر اهمیت بدن در باورهای مذهبی مایاها تأکید داشت
"سوراخ کردن گوش به معنای گشودن مجرایی برای عبور انرژی حیات و افزایش شنوایی معنوی کودک بوده است"
"این زیورآلات پیش از لباسهای جنسیتی به کودکان داده میشد که نشاندهنده اهمیت بنیادین آن در تعریف ماهیت انسانی است"
این پژوهش جهانبینی پیچیده مایاها را روشن میکند و نشان میدهد که چگونه آیینهای بدنی در تعریف هویت فردی و اجتماعی در دوران پیشاکلمبی نقش اساسی ایفا میکردهاند.
