تکامل سگ‌های چرنوبیل در معرض تشعشعات هسته‌ای

تکامل سگ‌های چرنوبیل در محیط پرتشعشع

منطقه ممنوعه چرنوبیل پس از فاجعه هسته‌ای ۱۹۸۶ به پناهگاهی برای حیات وحش تبدیل شده و نزدیک به ۴۰ سال است که رادیواکتیو باقی مانده است. این شرایط منحصربه‌فرد فرصتی برای محققان فراهم آورده تا تأثیر تشعشعات اتمی مزمن را بر موجودات زنده بررسی کنند. مطالعات جدید به بررسی احتمال تکامل سریع حیوانات در این منطقه می‌پردازد.

• مطالعه سال ۲۰۲۵ آسیب‌های ژنتیکی و پاسخ‌های انطباقی در گیاهان و جانوران منطقه مشاهده کرد
• تحقیق سال ۲۰۲۴ تفاوت‌های ژنتیکی واضحی بین سگ‌های داخل و خارج منطقه ممنوعه نشان داد
• مطالعه ۲۰۲۳ حداقل ۱۵ خانواده ژنتیکی مشترک در سگ‌های چرنوبیل شناسایی کرد
• سگ‌های شهر چرنوبیل از نظر ژنتیکی با دیگر سگ‌های جهان متفاوت هستند
• تغییرات ژنتیکی لزوماً به جهش‌های ناشی از تشعشعات مربوط نیست

"اطلاعات موجود همچنان نامشخص است؛ زیرا سگ‌های مورد مطالعه چندین نسل پس از فاجعه زندگی کرده‌اند"

"درک چگونگی تأثیر تشعشعات بر تکامل برای آگاهی از پیامدهای بلندمدت ضروری است"

اگرچه شواهدی از تفاوت‌های ژنتیکی وجود دارد، اما محققان تأکید می‌کنند که این فقط آغاز راه برای درک تکامل سریع در محیط‌های پرتشعشع است.