هشتاد هزار «متغیر وابسته»، یک «متغیر مستقل» - نقد طرح امر به معروف تهران

نقد طرح امر به معروف و مهندسی اجتماعی

این نوشتار به تحلیل طرح اتاق وضعیت عفاف و حجاب استان تهران می‌پردازد که شامل استخدام ۸۰ هزار نیروی آموزش‌دیده و ۴۵۷۵ مربی قضایی است. نویسنده با استفاده از مفاهیم جامعه‌شناسی، این رویکرد را نمونه‌ای از مهندسی اجتماعی بالا به پایین می‌داند که جامعه را به عنوان «متغیر وابسته» درنظر می‌گیرد.

• تاکید بر مقابله با سکولاریسم و بی‌تفاوتی اجتماعی به عنوان هدف اصلی
• نظارت بر فضای مجازی و محتوای هنجارشکن از طریق گزارش‌های مردمی
• تامین مالی از طریق مشارکت‌های مردمی و استفاده از امکانات نهادهای موجود
• تشکیل قرارگاه ناظران مردمی با مشارکت دستگاه‌های فرهنگی

جامعه یک سیستم زنده است و نمی‌توان آن را مانند ماشین با موتور خاموش تعمیر کرد پیامدهای ناخواسته مهندسی اجتماعی در تاریخ بارها اثبات شده است

نویسنده هشدار می‌دهد که این رویکرد ممکن است به گسست نسلی و تشدید قطب‌بندی اجتماعی منجر شود و به جای آن «حکمرانی سازگارانه» را پیشنهاد می‌کند.