آیت الله صالحی مازندرانی: درک سخن معصوم بدون معقول و فلسفه ممکن نیست

گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام محمدعلی صالحی درباره سیره علمی و اخلاقی آیت‌الله صالحی مازندرانی از علمای برجسته حوزه‌های علمیه. وی تأکید داشت که بدون معقول و فلسفه، درک سخن معصوع ممکن نیست. این عالم برجسته که در سال ۱۳۱۲ در روستای لفور متولد شد، دوران تحصیل خود را در بابل، مشهد و قم گذراند و از محضر اساتیدی چون آیت‌الله قزوینی و علامه طباطبایی بهره برد.

زندگی و تحصیلات

وی از کودکی با قرآن و ادبیات عرب آشنا شد و برای ادامه تحصیل به بابل، مشهد و قم رفت. در مشهد شاکله شخصیتی‌اش در جوار امام رضا(ع) شکل گرفت و در قم نیز از محضر آیت‌الله بروجردی بهره برد.

آثار و تألیفات

از وی آثاری مانند «نکته‌های ماندگار» (چهل حدیث)، «مفتاح‌الاصول» (دروس خارج اصول) و «مفتاح البصیره» در فقه به جای مانده است.

سیره اخلاقی

• تواضع و احترام: همواره به کوچک‌ترها احترام می‌گذاشت و در جمع تکیه نمی‌داد.
• ساده‌زیستی: با وجود امکانات، زندگی ساده‌ای داشت و موکت اتاقش معروف بود.
• مراقبت از کلام: هیچ‌گاه سخن ناشایستی از او شنیده نشد.
• مردمداری: معتقد بود حشر و نشر علما با مردم نباید کمرنگ شود.
• اخلاص: به گفته خودش حتی یک روز برای غیرخدا از خانه خارج نشد.

آیت‌الله صالحی می‌گفت: «جاذبه‌ باید در حد اعلی و دافعه در حد ضرورت باشد». وی معتقد بود: «اگر طلبه معقول و فلسفه نخواند، نهج‌البلاغه و دعا و حرف معصوم را نمی‌تواند بفهمد».

این عالم ربانی در عین خوش‌خلقی و متواضع بودن، حریم و ابهتی داشت که هر کس یک‌بار او را می‌دید، شیفته اخلاق و مرامش می‌شد.