بهروز رضوی؛ بازیگری درخشان از مالکیت میکروفن‌ها تا صحنه و قاب
بررسی کارنامه بازیگری بهروز رضوی که با صدای جاودانه‌اش شناخته می‌شود اما در پنج دهه فعالیت هنری نقش‌آفرینی‌های متنوعی در سینما و تلویزیون داشته است.
بهروز رضوی: هنرمندی فراتر از صدا
بهروز رضوی برای بیشتر ایرانیان با “صدای جاودانه” شناخته می‌شود، اما کارنامه بازیگری او که از دهه ۵۰ تاکنون ادامه دارد، نشان‌دهنده هنرمندی چندبعدی است. رضوی در طول پنج دهه فعالیت هنری، از فیلم “هرجایی” (۱۳۵۳) تا سریال “گناه فرشته” (۱۴۰۲)، در قالب‌های گوناگون نقش‌آفرینی کرده است. بازیگری او ریشه در گویندگی دارد و با کنترل دقیق صدا و تغییرات ظریف در آهنگ و لحن، لایه‌های مختلف شخصیت‌ها را آشکار می‌سازد.
- حضور در سریال رادیویی “رادیو ترانزیست” که نمونه‌ای از توانایی او در خلق چندین تیپ مختلف تنها با صدا بود
- ایفای نقش در فیلم “نجات‌یافتگان” با حداقل دیالوگ و تکیه بر زبان بدن و بیان چهره‌ای
- صداپیشگی شخصیت عبدالله بن عباس در سریال “امام علی” که به اثر وقار تاریخی بخشید
- تحول سبک بازیگری از نقش‌های تیپیکال در دهه ۵۰ به شخصیت‌های پیچیده در آثار متأخر
- همکاری با کارگردانان برجسته‌ای مانند داوود میرباقری و سیروس الوند
“رضوی ثابت کرد که سن و سال برای هنرمند افسانه‌ای بیش نیست. او در هفتاد و پنج سالگی در “گناه فرشته” بازی کرد” “تجلیل از بهروز رضوی، تجلیل از ایران فرهنگی و “وطن فارسی” است که به جهانیان معرفی کرده‌ایم”
کارنامه بازیگری بهروز رضوی گنجینه‌ای از تجربه‌های متنوع است که نشان می‌دهد هنر واقعی مرز نمی‌شناسد و هنرمند واقعی محدود به یک قالب نیست.
