«چشم‌اندازی از پل»؛ بازخوانی یک تراژدی مدرن در خانه هنرمندان ایران

تحلیل نمایش «چشم‌اندازی از پل» در خانه هنرمندان

نمایش فیلم‌تئاتر «چشم‌اندازی از پل» اثر آرتور میلر با کارگردانی ایوو فون‌هوف و نیک ویکهام در چهل‌ودومین برنامه خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد. این اثر که بخشی از بسته تراژدی‌های مدرن روان‌شناختی محسوب می‌شود، با حضور کارشناسان مورد نقد و بررسی قرار گرفت. دکتر رامتین شهبازی این نمایش را ترکیبی از تراژدی مدرن و کلاسیک دانست که در آن شخصیت وکیل نقش هم‌سرایان تراژدی یونان را ایفا می‌کند. به گفته وی، این اثر واکنشی به دوران مک‌کارتیسم و مبتنی بر فلسفه اگزیستانسیالیسم است.

• همزیستی تراژدی کلاسیک و مدرن در کارگردانی این اثر
• تأکید بر تجربه بدن‌مندی بازیگران به جای دکورهای مفصّل
• نقش عناصر مینیمالیستی در فعال‌سازی تخیل تماشاگر
• تحلیل روان‌شناختی رابطه عمو و خواهرزاده به جای پدر و دختر
• نمادپردازی خون در صحنه پایانی به عنوان سمبل جدایی‌های اجتناب‌ناپذیر

دکتر شهبازی: «نمایش بستر به شدت اجتماعی دارد و از نظر فلسفی نیز به شدت بر اندیشه اگزیستانسیالیسم استوار است» دکتر رهنمایی: «خون پایانی سمبولیک است؛ در واقع ماجرای خونین همه انواع جدایی است: پسر از مادر، دختر از پدر»

این نشست نشان داد که چگونه این اثر با پرداختن به روابط خانوادگی و تنش‌های روانی، مخاطب را با مفاهیم عمیق انسانی مواجه می‌سازد.