مفهوم سیاست راهبردی واشنگتن-اروپا در برابر تهران: ابهام، فشار و تهدید
سیاست راهبردی واشنگتن و اروپا در قبال تهران بر پایه «ابهام، فشار و تهدید» عمل می‌کند و الگوی «مذاکره یا جنگ» را تحمیل می‌نماید. هدف ایجاد سرگیجگی در تصمیم‌سازی تهران و پیشبرد خواست‌های غرب است.
سیاست راهبردی غرب در قبال ایران
سیاست راهبردی واشنگتن و اروپا در برابر تهران بر سه محور «ابهام، فشار و تهدید» استوار شده است. این رویکرد در چارچوب الگوی مذاکره یا جنگ عمل می‌کند و دو راهکار اصلی را دنبال می‌نماید: اعمال فشار از بیرون و ایجاد شکاف در داخل. هدف نهایی ایجاد سرگیجگی و شتابزدگی در فرآیند تصمیم‌سازی تهران عنوان شده است.
- تغییر نقشه راهبردی: در مدل جدید، دیگر تقسیم نقش «بازیگر خوب و بد» میان واشنگتن و اروپا وجود ندارد
- هم‌سویی خواست‌ها: خواست‌های غرب به صورت هماهنگ و روشن اعلام می‌شود
- ابزار فشار: غرب از درک خود از وضعیت منطقه و هم‌پوشانی منافع با اسرائیل به عنوان ابزار فشار استفاده می‌کند
- جنگ محدود: واشنگتن با اجرای سیاست جنگ محدود، نه در پی سرنگونی نظام ایران، بلکه برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های تهران عمل کرده است
- شناسایی قدرت ایران: واشنگتن عملاً قدرت تهران را به رسمیت شناخته و در پی تعامل حتی در نقطه تقابل است
«ابهام، فشار و تهدید» مفهوم سیاست راهبردی «واشنگتن-اروپا» در قبال تهران است
واشنگتن با اجرای سیاست جنگ محدود، نه درپی سرنگونی نظام سیاسی ایران؛ بلکه به عنوان عاملی برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های تهران بوده است
این وضعیت تهدیدها و فرصت‌های جدیدی را پیش روی تهران قرار می‌دهد که نیازمند تحلیل راهبردی دقیق است.