تنفر شدید نیروهای درون سیستم از یکدیگر و سرمایه سیاسی برای ایران امروز

سرمایه سیاسی و ضرورت حفظ آن برای امنیت ملی

سرمایه قدرت همانند سرمایه اقتصادی برای تولید و قوام نیاز به امنیت دارد. اگر امنیت برای تولید «کالای قدرت» در جامعه‌ای فراهم نشود، حاکمیت ملی در معرض آسیب‌های گوناگون قرار می‌گیرد. یک دغدغه مهم برای هر نظام سیاسی نه‌تنها حفظ خود بلکه حفظ سرمایه‌های قدرت است. برخی نظام‌های سیاسی با تصور خطرناک، شکل‌گیری این سرمایه را تهدیدی برای خود تلقی کرده و آن را محدود یا سرکوب می‌کنند.

• رجال سیاسی ستون‌هایی هستند که مردم در بحران‌ها به آنها رجوع می‌کنند
• احزاب سیاسی سبب می‌شوند مردمان در گروه‌های منسجم سرمایه قدرت تشکیل دهند
• نهادهای سیاسی مانند قوه قضائیه و مجلس سرمایه‌های سیاسی رسمی هستند
• رهبران مذهبی سرمایه قدرت اجتماعی را بر مذهب استوار می‌سازند
• نظامیان زمانی خلاء قدرت را پر می‌کنند که کشور از قدرت سیاسی مدنی تخلیه شده باشد

“اگر ظرفیت‌های تولید سرمایه سیاسی زائل شده باشد، نیروهای سیاسی باید تدبیر کنند که در بحران چگونه می‌توان سرمایه قدرت را «تولید» کرد.”

“آسیب اصلی در ایران، تنفر شدید نیروهای درون سیستم از یکدیگر و تلاش برای حذف رقبای سیاسی است.”

در نهایت، اگر جلوی تشکیل سرمایه قدرت مردمی گرفته شود، در هنگام بحران خلاء قدرت توسط نظامیان پر می‌شود یا مردم به هر "حشیشی" چنگ خواهند زد.