بنت‌الخیرتین؛ زنی از تبار علم و نجابت

زندگی پنهان بانوی همراه مرجعیت شیعه

علویه خانم شیرازی، همسر آیت‌الله سید علی سیستانی، بانویی مومنه و الهی بود که بیش از هفتاد سال در کنار این مرجع بزرگ شیعه زندگی کرد بدون آن‌که رد پایی از خود بر جای بگذارد. او از نوادگان صاحب فتوای تحریم تنباکو بود و در دل خود فتوا می‌داد که “بأی نحو کان پای مرجعیت شیعی می‌ایستم”. علویه خانم در سختی‌های هجرت، جفای سیاسیون، ظلم صدام و حتی حصر که دیدن گنبد امیرالمومنین(ع) را بر او حرام کرده بود، ایستادگی کرد.

• سکوت و صبر او سرمایه‌ای برای مرجع شیعه بود
• دوران جنگ ایران و عراق را از نزدیک تجربه کرد
• از دو خاندان حکیم و شیرازی نشان سیادت داشت
• به عنوان “بنت‌الخیرتین” شناخته می‌شد
• سبک زندگی ساده و گمنام او الگویی از مستوری بود

“وقتی مطمئنی خدا می‌بیند می‌ایستی کار الهی می‌کنی. حتی بعد از مرگت هم کسی خبردار نمی‌شود که بودی!”

“حضور بانویی مومنه و الهی را در کنار یک عالم منحصر به فرد”

این بانو نمونه‌ای از ایثار و فداکاری در مسیر خدمت به دین بود و فقدان او ضایع‌ای بزرگ برای مرجعیت شیعه محسوب می‌شود.