ابقای آذرمنصوری در رهبری جبهه اصلاحات و تداوم رادیکالیسم
انتخاب مجدد آذر منصوری به ریاست جبهه اصلاحات ایران نشان‌دهنده تداوم ساختار بسته و عدم چرخش قدرت در این جناح سیاسی است. این انتخاب پیام تداوم رادیکالیسم و فاصله‌گیری از رویکردهای مصالحه‌جویانه را در بر دارد.
ابقای آذرمنصوری و تداوم رادیکالیسم در جبهه اصلاحات
انتخاب مجدد آذر منصوری به ریاست جبهه اصلاحات ایران در پاییز ۱۴۰۴، نشان‌دهنده تداوم ساختار بسته و عدم چرخش قدرت در این جناح سیاسی است. این انتخاب که به ظاهر نشانه ثبات مدیریتی است، در واقع بازتابی از تداوم حلقه محدود چهره‌های شناخته‌شده اصلاح‌طلبی مانند محسن آرمین، سیدحسن رسولی، بدرالسادات مفیدی و جواد امام می‌باشد. به گزارش روزنامه خراسان، این ترکیب هیئت‌رئیسه نشانه‌ای از نوسازی یا تحول در ساختار جبهه دیده نمی‌شود و پرسش‌های زیادی را درباره آینده اصلاح‌طلبان برانگیخته است.
- انتخاب مجدد منصوری نشان‌دهنده تداوم گفتمان رادیکال پس از بیانیه جبهه در پی جنگ دوازده‌روزه است
- عدم حمایت از رویکرد توافق‌طلبانه چهره‌هایی مانند مسعود پزشکیان
- موقعیت دوگانه اصلاح‌طلبان میان نظام مستقر و اپوزیسیون
- انسداد درونی و فاصله‌گیری از مطالبات واقع‌گرایانه جامعه
- تبدیل شدن به پروژه نمادین بدون اثرگذاری عملی
محمد قوچانی در نقد این روند نوشته: “گرچه شعار اصلی اصلاح‌طلبان، حق انتخاب و رد انتصاب است، اما هنوز رئیس جبهه اصلاحات با اشارت، وصایت و بیعت تعیین می‌شود.”
عباس عبدی و محمدعلی وکیلی نیز انحصار و بی‌رقابتی درونی را برجسته کرده‌اند.
این انتخاب پیام روشنی درباره تداوم مسیر رادیکال و عدم تمایل به بازتعریف راهبردی نقش جبهه اصلاحات در سپهر سیاسی ایران دارد.