دلایل عدم استفاده بریتانیا از نیروی هسته‌ای در ناوهای هواپیمابر
ناوهای هواپیمابر بریتانیا برخلاف نمونه‌های آمریکایی از سوخت هسته‌ای استفاده نمی‌کنند. این انتخاب مبتنی بر ملاحظات اقتصادی و عملیاتی است که هزینه‌های بالای نگهداری و از رده خارج کردن ناوهای هسته‌ای را کاهش می‌دهد.
دلایل انتخاب پیشرانش متعارف در ناوهای هواپیمابر بریتانیا
بریتانیا در طراحی ناوهای هواپیمابر خود مانند HMS Queen Elizabeth و HMS Prince of Wales از سیستم پیشرانش متعارف به جای نیروی هسته‌ای استفاده می‌کند. این انتخاب استراتژیک ناشی از بررسی‌های دقیق اقتصادی و عملیاتی است. فرمانده جری کاید، فرمانده سابق ناو هواپیمابر HMS Queen Elizabeth، گزینه هسته‌ای را «غیرمقرون‌به‌صرفه» خوانده است زیرا یک راکتور هسته‌ای می‌تواند هزینه‌های عملیاتی کشتی را در طول عمر آن تقریباً سه برابر کند.
- کاهش هزینه‌های نگهداری: ناوهای متعارف مانند HMS Prince of Wales از دو توربین گازی و چهار ژنراتور دیزلی بهره می‌برند که نگهداری آسان‌تری دارند
- نیاز به خدمه کمتر: وزارت دفاع بریتانیا به دنبال حداقل‌سازی تعداد خدمه است که در کشتی‌های غیرهسته‌ای امکان‌پذیرتر است
- هزینه‌های بالای از رده خارج کردن: ناوهای هسته‌ای پس از پایان عمر عملیاتی نیازمند فرآیند پرهزینه جداسازی راکتور هستند
- محدودیت مزایای عملیاتی: اگرچه سوخت‌رسانی هسته‌ای امکان عملیات طولانی‌مدت را فراهم می‌کند، اما نیاز مداوم به سوخت‌رسانی هواپیماهای مستقر این مزیت را خنثی می‌کند
- پشتیبانی زیرساخت جهانی: شبکه جهانی بنادر امن، تردد گسترده کشتی‌های متعارف را ممکن می‌سازد
فرمانده جری کاید: «استفاده از نیروی هسته‌ای برای ناوهای هواپیمابر بریتانیا غیرمقرون‌به‌صرفه است»
وزارت دفاع بریتانیا: «کاهش تعداد خدمه و هزینه‌های عملیاتی اولویت اصلی در طراحی ناوگان است»
این رویکرد تنها مختص بریتانیا نیست؛ چین نیز به عنوان دارنده بزرگترین نیروی دریایی جهان از سه ناو هواپیمابر غیرهسته‌ای استفاده می‌کند که نشان می‌دهد فناوری هسته‌ای همیشه بهترین گزینه برای ناوهای هواپیمابر نیست.