بازی و قصه؛ نخستین زبان کودک برای شناخت دنیا و خود
زهرا خزایی روانشناس کودک معتقد است بازی و قصه زبان طبیعی کودکان است که به رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی آن‌ها کمک می‌کند و می‌تواند از بروز اختلالات روانی پیشگیری کند.
نقش بازی و قصه در رشد کودکان
زهرا خزایی، روانشناس کودک، تأکید می‌کند که بازی و قصه زبان طبیعی کودک است و همان‌طور که گفتار زبان بزرگسالان محسوب می‌شود، کودک از طریق بازی با جهان اطراف آشنا شده، هیجانات خود را تجربه و تنظیم می‌کند. این روش‌ها به صورت مکمل به رشد شناختی، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی کودک کمک کرده و می‌توانند از بروز اختلالاتی مانند اضطراب و افسردگی پیشگیری کنند.
- بازی بستری برای رشد فعال تمام ابعاد وجودی کودک فراهم می‌آورد
- قصه‌گویی ابزاری قدرتمند برای تنظیم هیجانات و شکل‌دهی هویت کودک است
- بازی‌های تخیلی و قصه به کودک کمک می‌کنند احساسات پیچیده خود را بیان کند
- تربیت از طریق بازی و قصه مبتنی بر تجربه، تخیل و لذت است
- این روش‌ها در دوران پیش‌دبستانی و سال‌های اول مدرسه بیشترین تاثیر را دارند
"بازی و قصه را صرفاً به‌عنوان تفریح نبینید، بلکه آن‌ها را به‌عنوان زبان کودک در نظر گیرید"
"قصه‌گویی پلی است بین هویت فرهنگی و رشد کودک و ارزش‌های انسانی را زنده نگه می‌دارد"
در دنیای تکنولوژی، می‌توان از رسانه‌های جدید مانند پادکست‌های کودکانه و کتاب‌های صوتی برای زنده نگه داشتن قصه‌گویی استفاده کرد، اما مهم‌ترین نکته حضور عاطفی والد یا راوی قصه است که این ارتباط ساما عمیق، گاهی بیشتر از صدها گفت‌وگوی آموزشی تأثیرگذار خواهد بود.