تئاتر با میراث کهن و زبان روز زنده است/ ریشه‌ها را نباید از دست داد
قطب‌الدین صادقی در جشنواره تئاتر اقتباس تأکید کرد: اقتباس باید بر اساس آثار بزرگ باشد و ارتباط با گذشته قطع نشود. حفظ ریشه‌ها به معنای آگاهی و یادگیری از تاریخ است، نه تسلیم در برابر آن.
اهمیت اقتباس و ارتباط با میراث گذشته در تئاتر
قطب‌الدین صادقی، پیشکسوت تئاتر و داور جشنواره تئاتر اقتباس، در نشست «سبک و نگاه تازه در کار با شاهنامه» بر ضرورت اقتباس از آثار بزرگ و حفظ ارتباط با گذشته تأکید کرد. وی بیان کرد که اقتباس به معنای خلق اثر جدید بر اساس متون کهن است، اما باید با نگاه به نیازهای زمانه انجام شود. صادقی با اشاره به نمونه‌هایی مانند نمایشنامه آنتیگون سوفوکل و آثار شکسپیر، توضیح داد که این آثار در دوره خود مترقی بودند، اما اجرای امروزی آن‌ها باید با برداشت نو همراه باشد.
- اقتباس مبتنی بر آثار بزرگ: صادقی اقتباس را فرآیندی دانست که باید از متون درخشان مانند شاهنامه فردوسی الهام بگیرد، اما با توجه به فاصله تاریخی، مفاهیم را برای audiences معاصر بازتعریف کند.
- حفظ هویت از طریق تولید مستمر: وی به دیدگاه آنتونی گیدنز اشاره کرد که حفظ هویت نیازمند شناسایی گذشته، تولید آثار جدید بر اساس آن و تداوم در خلق هنری است.
- تفاوت حماسه و درام: صادقی با استناد به نظرات هگل توضیح داد که حماسه جنگ انسان با جهان بیرون است، در حالی که درام شامل جنگ درونی انسان نیز می‌شود و برای دراماتیزه کردن حماسه باید به عواطف و تحول شخصیت پرداخت.
- پیام و تکنیک در هنر: هنر باید دارای پیام و تکنیک باشد تا بتواند با audiences ارتباط برقرار کند. در تئاتر، این امر melalui برداشت نو و پرداخت دراماتیک محقق می‌شود.
- شاهنامه به عنوان جغرافیای ایران: صادقی تأکید کرد که جغرافیای شاهنامه، طوس و خراسان است، اما فردوسی تاریخ کل ایران را در آن گنجانده و پیام اصلی آن دفاع از وطن و خاک است.
صادقی گفت: "ارتباط ما با گذشته نباید قطع شود. ریشه‌ها را نباید از دست داد؛ این به معنای تسلیم شدن در برابر گذشته نیست بلکه نشانه آگاهی است."
وی افزود: "هنر، دوچیز است؛ پیام و ارتباط. هیچ هنرمندی نیست که پیامی نداشته باشد. ارتباط نیز به معنای تکنیک است یعنی هنرمند بتواند با هنر خود مردم را جذب کند."
در پایان، صادقی بر نقش تئاتر در کمک به انسان‌ها و ضرورت تحول شخصیت در درام تأکید کرد و یادآور شد که تاریخ هنر همواره در حال پوست‌اندازی است، اما پرداخت دراماتیک باید در مرکز توجه قرار گیرد.