کلیدهای دستیابی به پذیرش حرف حق
بزرگترین مجاهدان و قربانیان کلام حق، انبیاء و اوصیاء بودند. مؤمن خود را به پذیرش حق عادت میدهد، حتی اگر با باورهای تثبیتشدهاش در تضاد باشد. این مسیر، مسیری است که از انکار تا آرامش، از تعصب تا تسلیم و از دوری تا قرب الهی امتداد دارد.
کلیدهای دستیابی به پذیرش حرف حق
در تعالیم الهی، جایگاه حق صرفاً یک مفهوم نظری نیست، بلکه ستون فقرات حیات فردی و اجتماعی است. پذیرش حق، یعنی تسلیم در برابر حقیقت مطلق که خداوند آن را بر پیامبران و ائمه نازل کرده است. این پذیرش، مترادف با کسب آرامش و رضایت قلبی است؛ چرا که حق جز حقیقت الهی چیز دیگری نیست. این آرامش ناشی از آن است که روح انسان فطرتاً به سوی کمال و حقیقت میل دارد و هرگونه انحراف از مسیر حق، نوعی عدم هماهنگی و در نتیجه، اضطراب درونی ایجاد میکند. در ساختار معرفتی اسلامی، حقیقت (حق) نه تنها دانستی است که باید به آن باور داشت، بلکه راهی است که باید در آن زیست.
- قرآن کریم به طور مکرر بر ضرورت پیروی از حق تأکید میورزد
- حقمداری با شجاعت همراه است و فرد حقمدار، حتی در انزوا، شکستناپذیر است
- تاریخ گواهی میدهد که هیچ حقی بدون هزینه ابلاغ نشده است
- تعصب و حمیت جاهلی از بزرگترین موانع درونی پذیرش حق هستند
- گناه باعث گریز از حق میشود زیرا حق فرد را به اصلاح و توبه فرامیخواند
امام صادق علیهالسلام میفرماید: «لَا تَغْضَبُوا مِنَ الْحَقِّ إِذَا قِیلَ لَکُم...» (هنگامی که حق به شما گفته میشود، خشمگین نشوید)
«فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یَغْضَبُ مِنَ الْحَقِّ إِذَا صُدِعَ بِه»؛ یعنی مؤمن واقعی از اینکه حقیقت به او گفته شود، خشمگین نمیشود
حقمداری نه تنها یک فضیلت فردی، بلکه زیربنای تشکیل جامعه عادلانه است. جامعهای که در آن افراد از ترس، مصلحتاندیشی یا تعصب، حق را انکار کنند، دیر یا زود شاهد فروپاشی ساختارهای اخلاقی و اجتماعی خواهد بود. مؤمن واقعی کسی است که «میزان العدل» را در قلب خود جای داده باشد و پذیرش حق را چراغ راه خود کند.
