نقد روانشناختی فیلمتئاتر «دریای عمیق آبی» در خانه هنرمندان ایران
جلسه نقد و بررسی فیلمتئاتر «دریای عمیق آبی» با حضور منتقدان تئاتر و روانشناسان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. مباحث مطرح شده شامل تحلیل روانشناختی شخصیتها، نظریه روابط موضوعی و بررسی مفاهیم عشق و هویت در اثر بود.
تحلیل روانشناختی فیلمتئاتر «دریای عمیق آبی»
جلسه نقد و بررسی فیلمتئاتر «دریای عمیق آبی» با حضور مجید کیانیان (منتقد تئاتر) و دکتر آرام محضری (روانشناس و نویسنده) در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. این اثر به کارگردانی مشترک کری کرکنل و متیو اموس، داستان همسر یک قاضی بریتانیایی را روایت میکند که در دام عشق سوزان یک خلبان نیروی هوایی گرفتار میشود. محضری در این نشست تأکید کرد که «از اواخر قرن گذشته، نگاه روانشناختی به هنر بهشدت پررنگ شده و تقریباً در تمام شاخههای هنری حضور دارد».
- مفاهیم کلیدی: عشق، رابطه، هویت و مرگ به عنوان چهار محور اصلی تحلیل اثر معرفی شدند
- نظریه روابط موضوعی: این نظریه برای تحلیل روابط شخصیتها بسیار کارآمد دانسته شد
- طراحی صحنه: کیانیان به هماهنگی فضای فشرده خانه با اضطراب درونی شخصیتها اشاره کرد
- سوژه و هویت: بحران هویت شخصیت اصلی و وابستگی شدید به والدین مورد بررسی قرار گرفت
- نقد شعار «خودت باش»: محضری تأکید کرد که «هرکس گفت همه را بریز دور و فقط خودت باش، دارد نسخه بدبختی میپیچد»
«عشق بیان فقدان است» — این جمله معروف ژاک لاکان به عنوان یکی از مباحث مطرح شده در جلسه مورد اشاره قرار گرفت
«من همیشه به فرم اولویت میدهم، زیرا در فرم است که معنا متولد میشود» — مجید کیانیان در مورد اهمیت فرم در تولید معنا سخن گفت
در پایان نشست، شرکتکنندگان به این نتیجه رسیدند که این اثر با رویکرد روانشناختی عمیق خود، فرصتی برای تأمل در مورد روابط انسانی و مفاهیم پایهای زندگی فراهم میکند.
