در ستایش بطالت: نگاهی به دیدگاه‌های برتراند راسل درباره کار و فراغت
بررسی کتاب «در ستایش بطالت» اثر برتراند راسل که معتقد است استفاده خردمندانه از فراغت ثمره تحصیل و تمدن است. راسل پیشنهاد می‌کند ساعت کاری به چهار ساعت کاهش یابد تا مردم بتوانند از تفریحات فعالانه لذت ببرند.
در ستایش بطالت: دیدگاه راسل درباره کار و فراغت
کتاب «در ستایش بطالت» اثر برتراند راسل فیلسوف و ریاضی‌دان برجسته قرن بیستم، به بررسی مفهوم کار و فراغت در جامعه مدرن می‌پردازد. راسل معتقد است که فناوری مدرن این امکان را فراهم کرده که فراغت نه تنها امتیاز طبقات ممتاز، بلکه حقی باشد که در کل جامعه به طور مساوی توزیع شود. او دو نوع کار را معرفی می‌کند: کار فیزیکی که ناخوشایند و کم‌اجرت است و کار مدیریتی که خوشایند و پردرآمد است.
- راسل استدلال می‌کند که ایده «تکلیف کار» historically ابزاری در دست قدرتمندان برای وادار کردن مردم به کار برای منافع دیگران بوده است
- او پیشنهاد می‌کند که ساعت کاری به چهار ساعت در روز کاهش یابد تا همه از فراغت کافی برخوردار شوند
- با اشاره به جنگ جهانی اول نشان می‌دهد که حتی با کاهش نیروی کار، سطح رفاف می‌تواند افزایش یابد
- راسل تأکید می‌کند که فراغت بیشتر باید صرف تحصیل و فعالیت‌های خلاقانه شود نه سرگرمی‌های منفعل
- او معتقد است که سیستم فعلی منجر به تولید بی‌هدف و بیکاری ساختاری می‌شود
"مقدار کار مطلوب آنقدر است که فراغت را سرورانگیز سازد، نه آنقدر که موجب از پا افتادن شود" "استفاده خردمندانه از فراغت، ثمره‌ی تحصیل و تمدن است"
راسل در پایان نتیجه می‌گیرد که تا به حال به شیوه‌ای «احمقانه» مانند دوران پیش از ماشین‌آلات رفتار کرده‌ایم، اما دلیلی برای ادامه این روند وجود ندارد.