کوبیدن قطارها به یکدیگر، سرگرمی عجیب آمریکاییها در قرن نوزدهم
در قرن نوزدهم آمریکاییها شیفته تماشای تصادف عمدی دو قطار بخار شدند. این رویدادهای خطرناک با حضور دهها هزار تماشاگر و انفجار دیگهای بخار همراه بود و به یکی از محبوبترین سرگرمیهای جمعی تبدیل شد.
سرگرمی مرگبار: تصادف عمدی قطارها در آمریکای قرن نوزدهم
در دوران صنعتیشدن آمریکا، راهآهن نماد پیشرفت و هیجان بود و مردم شیفته قدرت بخار و سرعت فولاد شدند. این علاقه به حدی رسید که تماشای تصادف عمدی قطارها به یکی از محبوبترین سرگرمیهای جمعی تبدیل شد. دهها هزار نفر از سراسر کشور برای دیدن برخورد دو لوکوموتیو بخار جمع میشدند و شاهد انفجار، دود و پرتاب ترکشهای آهنی بودند.
- آغاز ماجرا در سال ۱۸۹۵ با ایده "ای. ال. استریتر" که دو قطار از رده خارج را به هم کوبید
- بزرگترین نمایش در سال ۱۸۹۶ توسط ویلیام جورج کراش با حضور ۵۰ هزار نفر و منجر به کشته شدن سه نفر
- عصر طلایی این نمایشها با جوزف اس. کانولی که ۷۳ تصادف ترتیب داد و ۱۴۶ لوکوموتیو نابود کرد
- خلاقیتهای نمایشی مانند رنگآمیزی قطارها با نام احزاب سیاسی و استفاده از دینامیت
- پایان دوران با آغاز رکود بزرگ در دهه ۱۹۳۰ که نابودی قطارهای سالم اسرافکارانه تلقی شد
"برای مدتی کوتاه، صدای غرش دو لوکوموتیو که به سوی مرگ میرفتند، پرهیجانترین موسیقی آمریکاییها بود."
"این نمایشها بخشی از روحیه جسور و بیپروای آمریکای صنعتی قرن نوزدهم را نشان میدهند."
این پدیده عجیب میراثی از دورانی است که پیشرفت تکنولوژیکی، خطرپذیری و سرگرمی در هم آمیخته بودند و تصور آن در دنیای امروز تقریباً غیرممکن است.
