|
در حال بارگذاری...
آداب تلاوت قرآن مجموعهای از رفتارهای ظاهری و روحی است که انسان را در مسیر انس با قرآن قرار میدهد. از نگاه به مصحف تا طهارت مکان و دل، از سکوت احترامآمیز تا سجده بندگی، همه مقدمه فهم پیام خداست.
تلاوت قرآن تنها خواندن واژه‌ها و نغمه‌های آسمانی نیست، بلکه حضور در پیشگاه خالق است. قرآن کریم دریچه‌ای به سوی معرفت، طهارت و آرامش است و برای ورود به این دریچه، ادب و آدابی لازم است که انسان را آماده درک حقیقت وحی می‌کند. این آداب هم ظاهری هستند و هم باطنی، یعنی هم به رفتار و شرایط بیرونی قاری مربوط می‌شوند و هم به حال درونی و نیت او.
امام علی(ع) می‌فرمایند: “چشمان خود را به نور قرآن روشنی بخشید.” قرآن می‌فرماید: “اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ”
تلاوت قرآن با رعایت این آداب، انسان را از شنونده به مخاطب مستقیم وحی تبدیل می‌کند و پیام آیات را در زندگی جاری می‌سازد.