وسوسه سلبریتی شدن در جامعه‌شناسان / تحلیل هزینه‌های حضور در فضای مجازی
تحلیل سخنرانی دکتر فردین علیخواه درباره چالشهای جامعه‌شناسان در عصر دیجیتال و تضاد بین فعالیت آکادمیک و حضور در عرصه عمومی. بررسی سه دوره جامعه‌شناسی و هشدار درباره خطرات سلبریتی شدن برای عمق پژوهش‌های علمی.
جامعه‌شناسی در عصر نمایش: فرصت‌ها و تهدیدهای سلبریتی شدن
سخنرانی دکتر فردین علیخواه، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه گیلان، به بررسی تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر نقش جامعه‌شناسان پرداخته است. وی با اشاره به "ظهور جامعه‌شناسی دسکتاپی"، سه دوره تاریخی را متمایز می‌کند: جامعه‌شناسی جامعه‌بین، جامعه‌شناسی صندلی‌نشین و جامعه‌شناسی دسکتاپی. علیخواه معتقد است اینترنت نه‌تنها کانون توجه جامعه‌شناسی را تغییر داده، بلکه "مرز میان سلبریتی و استاد دانشگاه" را نیز درهم ریخته است.
- فرصت‌های حضور در فضای مجازی: تقویت سرمایه اجتماعی، ارتباط مستقیم با مخاطب و انتشار اندیشه
- تهدیدهای سلبریتی شدن: سطحی‌نگری، دوری از پژوهش‌های بنیادی و قرارگیری زیر ذره‌بین نهادهای رسمی
- مرزهای حرفه‌ای: تمایز نقش جامعه‌شناس از روانشناس و روزنامه‌نگار
- هشدار مهم: تحلیل جامعه‌شناس زمانی سودمند است که هیجان‌ها فروکش کرده باشند
- انتخاب سرنوشت‌ساز: جامعه‌شناس باید بین نقش "منجی" در آکادمی یا "مشارکت‌کننده" با جامعه انتخاب کند
"سلبریتی می‌تواند هم سوداگر باشد و هم اصلاح‌گر" - این جمله نشان‌دهنده دوگانگی ذاتی حضور دانشگاهیان در فضای عمومی است.
"بسیاری از اعضای هیأت علمی ترجیح می‌دهند به تدریس بسنده کنند" - این نشان‌دهنده محافظه‌کاری بخشی از جامعه علمی در برابر حضور عمومی است.
در نهایت، علیخواه بر ضرورت بازتعریف نقش جامعه‌شناس در میانه دانشگاه و جامعه تأکید می‌کند و هشدار می‌دهد که شهرت و اقبال عمومی نباید به قیمت عمق علمی تمام شود.