جای‌خالی تأسیس دیوان عدالت اجتماعی در نظام حقوقی ایران
تأسیس دیوان عدالت اجتماعی به عنوان نیاز حیاتی جامعه برای رسیدگی به تبعیض‌های اجتماعی، نابرابری در فرصت‌ها و نقض حقوق شهروندی در استان‌های مختلف از جمله سیستان و بلوچستان، خوزستان و مناطق محروم دیگر.
ضرورت تأسیس دیوان عدالت اجتماعی
تأسیس دیوان عدالت اجتماعی نه یک خواسته سیاسی، بلکه نیاز حیاتی جامعه‌ای است که عدالت را جوهره انقلاب خود می‌داند. در نظام حقوقی ایران، دیوان عدالت اداری سال‌هاست که مکانی برای شکایات مردم از تصمیمات اداری است، اما جامعه ما از نبود نهادی رنج می‌برد که بتواند به تبعیض‌های اجتماعی، نابرابری در فرصت‌ها و نقض حقوق شهروندی رسیدگی کند. اصول قانون اساسی ایران به ویژه اصول ۳، ۲۱، ۲۸، ۲۹، ۳۱ و ۴۳، حقوق مردم و وظایف دولت در حوزه رفاه عادلانه را مشخص کرده‌اند.
- رسیدگی به نابرابری‌های آموزشی و بهداشتی در استان‌های محروم
- بررسی تبعیض در اشتغال و دسترسی به امکانات عمومی
- پیگیری تصرف منابع طبیعی مانند جنگل‌ها و سواحل
- حمایت از حقوق زنان در مناطق روستایی
- ایجاد سازوکار مستقل برای بررسی شکایات مردمی
"اگر شهروندی در سیستان و بلوچستان از کمبود مدرسه، پزشک یا آب آشامیدنی سالم رنج می‌برد، این نابرابری باید قابل پیگیری قانونی باشد."
"در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، نهادهایی مانند Social Justice Ombudsman برای نظارت بر عدالت اجتماعی ایجاد شده‌اند."
این نهاد می‌تواند شکاف میان مردم و نهادهای حاکمیتی را کاهش دهد و عدالت را به واقعیتی ملموس در زندگی مردم تبدیل کند.