دانشگاه جزئی از مسئله فرهنگی است نه راه‌حل آن / ضرورت شورش فکری در دانشگاه
بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه معتقد است دانشگاه‌ها فاقد خودآگاهی ملی و تاریخی هستند و بخشی از بحران فرهنگی محسوب میشوند. او فقدان «روح تفکر» را چالش اصلی فعالیت‌های فرهنگی دانسته و بر ضرورت رابطه مبتنی بر عشق و حقیقت در دانشگاه تأکید می‌کند.
تحلیل فرهنگی دانشگاه از دیدگاه بیژن عبدالکریمی
دکتر بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه در گفت‌وگو با سایت دانشگاه انقلاب، به تحلیل عمیق مسائل فرهنگی دانشگاه‌ها پرداخته است. او معتقد است دانشگاه‌ها نه در جایگاه حل مسئله، بلکه خود جزئی از مسئله فرهنگی کشور هستند. از دیدگاه وی، فرهنگ مقوله‌ای چیره‌کننده و احاطه‌کننده است که شبیه به خود زندگی بوده و به سادگی قابل تعریف نیست. فرهنگ فرآیند «استعلا» و عبور از «من غریزی» به «خویشتن متعالی» است که برای قوام‌بخشیدن به هستی انسان ضروری می‌باشد.
- فعالیت‌های فرهنگی فاقد روح: فعالیت‌های کنونی فرهنگی در دانشگاه‌ها مانند «جسد مرده» هستند زیرا فاقد مؤلفه تفکر و پرسشگری بنیادین می‌باشند
- رابطه سه‌گانه انسانی: تمایز بین رابطه قدرت/سیاست، رابطه اقتصادی و رابطه فرهنگی مبتنی بر عشق و حقیقت ضروری است
- تهدیدات فضای مجازی: شبکه‌های مجازی با مهندسی ذهن، «چشم خودآگاهی ملت‌ها» را کور می‌سازند
- شکاف تمدنی: جامعه دچار انقطاع عظیم فرهنگی و دوقطبی شدن شدید شده است
«فرهنگ پیکری است که روح دارد و تفکر در حکم روح فرهنگ و حیات‌بخش آن است» «ما نیازمند نیروهایی مانند علی شریعتی هستیم که بتوانند میراث دینی را برای نسل جدید ترجمان فرهنگی کنند»
راه‌حل پیشنهادی عبدالکریمی نیل به خودآگاهی ملی و تاریخی و ایجاد «رنسانس فرهنگی» از طریق تربیت نیروهای فرهنگی دوزبانه و پرهیز از رویکردهای امنیتی است. او تأکید می‌کند که با جوانان و جامعه نمی‌توان همچون شیء برخورد کرد و دانشگاه باید محل شورش فکری باشد.