برخورد طبیعی امام خمینی با شهادت فرزندشان حاج آقا مصطفی
امام خمینی در هیچ‌یک از مراسم به شهادت فرزندشان اشاره نکردند و تنها در آغاز درس با تشکر از همدردان از این حادثه یاد کردند. ایشان شهادت مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانستند.
برخورد متعالی امام خمینی با شهادت فرزند
این گزارش به برخورد استثنایی امام خمینی با شهادت فرزندشان حاج آقا مصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶ می‌پردازد. بر اساس روایت مرحوم سیدمحمود دعایی، امام در هیچ‌یک از مراسم عمومی به این حادثه اشاره نکردند و تنها در اولین جلسه درس با تشکر از کسانی که ابراز همدردی کردند، از این واقعه یاد نمودند. امام جای خالی آن دلاور قهرمان حوزه علمیه را با تسلیم کامل در برابر مشیت الهی پذیرفتند.
- امام شهادت مصطفی را «از الطاف خفیه الهی» نامیدند
- رفتار طبیعی امام در شرایط سخت نشان‌دهنده تسلیم ایشان در برابر اراده خداوند بود
- این واقعه بُعد ناشناخته‌ای از شخصیت استوار امام را آشکار کرد
- اگر این اتفاق نمی‌افتاد، میزان تسلیم‌پذیری امام در برابر مشیت الهی شناخته نمی‌شد
امام فرمودند: «مصطفی امید آینده اسلام بود و فقدان او از الطاف خفیه الهی است»
در یادداشت امام آمده: «مصطفی خمینی، نور بصرم و مُهجَه قلبم، دار فانی را وداع کرد»
این روایت نشان می‌دهد که چگونه یک رهبر معنوی در سخت‌ترین شرایط، تسلیم کامل در برابر اراده الهی را به نمایش گذاشت.