مدیتیشن از نظر شرعی قابل قبول هست یا نه؟
درمورد مدیتشن اگر چه مراجع تقلید به شکل خارجی آن مادامیکه مرتکب حرامی نشود اشکال نگرفته‌اند اما از منظر اثربخشی معنوی، روش کارآمدی محسوب نمی‌شود.
مدیتیشن از دیدگاه اسلامی
مدیتیشن و تمرینات مراقبه‌ای از منظر شرعی در صورتی که همراه با ارتکاب حرام نباشد، توسط مراجع تقلید مورد اشکال قرار نگرفته است. اما از دیدگاه اثربخشی معنوی، این روش‌ها راهکار مناسبی برای تعالی روحی محسوب نمی‌شوند. استاد حسین انصاریان در پاسخ به پرسش جوانان تأکید می‌کنند که انتظار تحول مثبت و تعالی معنوی از مدیتیشن، نه منطقی است و نه اسلامی.
- راه تحول مثبت در دین مشخص است و با بی‌ذهنی و مراقبه هندی همراه نیست
- هر تغییری در ساحت ذهن لزوماً به معنای تحول مثبت معنوی نیست
- اسلام راه‌های تهذیب باطن و تحول نفس را در قالب عبادات مشخص نموده است
- تحول باطنی ناشی از مدیتیشن ممکن است صرفاً یک جابجایی روحی باشد
- چنین تجاربی دلیلی بر رضایت خداوند محسوب نمی‌شوند
"اگر مدیتیشن را از جهت رشد معنوی با جادو و علوم جادویی مقایسه شود، هر دو حاوی تحول باطنی هستند اما این تحول باطنی، الزاماً تحول تکاملی نیست"
"راه تحول مثبت در دین مشخص است و با بی‌ذهنی و مراقبه هندی، اگر هم تغییری در ساحت ذهن احساس شود، این تغییر به معنای تحول مثبت و تعالی معنوی نیست"
در نهایت، اسلام مسیرهای مشخصی برای تهذیب نفس و رشد معنوی ارائه داده که با تعالیم دینی هماهنگ هستند.