رازهای پنهان در استوانه کورش و تحلیل تاریخی منشور حقوق بشر

تحلیل استوانه کورش بزرگ

استوانه کورش بزرگ یا منشور حقوق بشر کورش، لوحی از گل پخته است که در سال ۵۳۸ پیش از میلاد به فرمان کورش بزرگ هخامنشی نگاشته شده است. این استوانه در نیایشگاه اسگیله در شهر بابل باستانی پیدا شده و در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود. کتاب «فرمان کورش بزرگ، ترجمه از زبان اکدی» نوشته دکتر حسین بادامچی، متن کتیبه را از اصل اکدی به طور کامل ترجمه کرده و با استناد به منابع خط میخی، روایت‌های عبری عهد عتیق و منابع یونانی درباره سیاست دینی کورش تحقیق شده است.

اصول سیاست کشورداری کورش

• آوردن صلح و آرامش
• به بردگی نگرفتن مردم مغلوب
• محترم شمردن اموال مردم
• لغو کار اجباری که نبونایید تحمیل کرده بود
• احترام به دین مردم بابل و اقرار به خداوندی مردوک

سطرهای ۲۲ تا ۳۴ استوانه رفتار صحیح کورش با ملت مغلوب را تشریح می‌کند

شاهان هخامنشی به این نکته واقف بودند که تحمیل دین ایرانی بر اقوام تابع امپراتوری ممکن نیست

بررسی دقیق نشان می‌دهد که سیاست شاهان هخامنشی مبتنی بر احترام و به رسمیت شناختن تفاوت‌ها بود، هرچند مفاهیم امروزی حقوق بشر در آن زمان وجود نداشته و رفتار کورش نشان‌دهنده دیدگاه فضیلت‌محور بوده است.