فیلمهای ترسناک، پادزهر مخفی دوران کرونا برای کاهش اضطراب
تحقیقات روانشناسان نشان میدهد که تماشای فیلمهای ترسناک در محیط امن، توانایی مغز را برای مدیریت عدم قطعیت جهان واقعی تقویت کرده و به کاهش اضطراب کمک میکند.

تأثیر روانشناختی فیلمهای ترسناک بر مغز
تحقیقات جدید نشان میدهد که تماشای فیلمهای ترسناک میتواند به عنوان یک "پادزهر مخفی" برای کاهش اضطراب زندگی روزمره عمل کند. روانشناسان پس از سالها تحقیق بر روی "پارادوکس وحشت" کشف کردهاند که مغز با تجربه ترس در یک محیط امن و کنترلشده، توانایی خود را برای مدیریت عدم قطعیت جهان واقعی تقویت میکند. این فرآیند شبیه به یک "بازی سازگارانه" است که به افراد اجازه میدهد بدون قرار گرفتن در خطر واقعی، خود را برای تهدیدات احتمالی آماده کنند.
- سه گروه اصلی طرفداران فیلمهای ترسناک: معتادان آدرنالین، مقاومان و مدیریتکنندگان تاریک
- مغز به عنوان موتور پیشبینیکننده: فیلمهای ترسناک عدم قطعیت لازم برای تمرین مغز را فراهم میکنند
- تأثیر درمانی در دوران پاندمی: طرفداران این ژانر در بحران کووید-۱۹ انعطافپذیری روانی بیشتری نشان دادند
- کاربرد در رواندرمانی: از این اصل میتوان برای آموزش مدیریت ترس به بیماران استفاده کرد
- شواهد علمی: تحقیقات نشان میدهد تماشای عمدی ترس، مهارتهای مدیریت استرس را تقویت مینماید
دکتر اسکریونِر میگوید: "ویژگیهای داستانهای ترسناک به قدمت زبان بشر است" مارک میلر توضیح میدهد: "فیلمهای ترسناک، عدم قطعیت کافی را برای مشغول نگه داشتن موتور پیشبینی مغز فراهم میکنند"
یافتهها نشان میدهد که این ژانر سینمایی نه تنها سرگرمی، بلکه ابزار قدرتمندی برای تقویت تابآوری روانی در برابر چالشهای زندگی واقعی است.
