مداخله خارجی در سودان به طمع منابع زیرزمینی و خطر تجزیه مجدد
یک دیپلمات پیشین هشدار میدهد که مداخلات خارجی در سودان برای دستیابی به منابع زیرزمینی ادامه دارد و ایران نباید به تأمینکننده سوخت جنگ تبدیل شود. وی خطر تجزیه مجدد سودان و نقش قدرتهای منطقهای مانند ترکیه و امارات را تحلیل میکند.

بحران سودان و مداخلات خارجی
تحلیل قاسم محبعلی، دیپلمات بازنشسته، نشان میدهد که درگیریهای داخلی سودان ریشه در مداخلات خارجی و ساختار قبیلهای این کشور دارد. قدرتهای منطقهای مانند ترکیه و امارات متحده عربی با حمایت از گروههای مختلف به دنبال منافع خود در منابع زیرزمینی سودان هستند. وی هشدار میدهد که ایران باید از تبدیل شدن به «تأمینکننده سوخت جنگ» اجتناب کند و به جای مداخله نظامی، بر دیپلماسی متوازن تمرکز نماید.
- ریشههای درگیری: ساختار قبیلهای و مداخلات خارجی عامل اصلی تداوم بحران
- نقش قدرتهای خارجی: ترکیه از جریانهای نزدیک به اخوانالمسلمین و امارات از گرایشهای سلفی حمایت میکنند
- خطر تجزیه: مشابه جدایی سودان جنوبی، احتمال تجزیه مجدد وجود دارد
- راهحل پیشنهادی: مداخله بینالمللی و نقش سازمان ملل برای توقف کشتارها
- روابط ایران و سودان: فراز و نشیبهای تاریخی و استفاده سودان از ایران برای تأمین تسلیحات
«سیاست خارجی ایران با مشکل ساختاری مواجه است؛ زیرا تصمیمها بیشتر از سوی نظامیان گرفته میشود و کشور فاقد استراتژی جامع است.»
«چارهای جز مداخله بینالمللی برای پایان جنگ داخلی سودان باقی نماندهاست.»
در نهایت، محبعلی تأکید میکند که حل بحرانهای منطقهای تنها از مسیر سیاسی ممکن است و ایران باید با داشتن «سبد سیاسی» با همه طرفها در ارتباط باشد.
