بلاتکلیفی ۹ ماهه دو کارگر پتروشیمی مسجدسلیمان؛ وعده‌های پوشالی و سکوت نهادهای نظارتی
دو کارگر بومی پتروشیمی مسجدسلیمان پس از ۹ ماه در انتظار عملی شدن وعده‌های مدیرعامل برای بازگشت به کار هستند. علیرغم پیگیری‌های فرماندار و وعده‌های مسؤولان ارشد، مشکل این دو کارگر لاینحل مانده و زندگی دو خانواده در تنگنای معیشتی قرار دارد.
بلاتکلیفی دو کارگر پتروشیمی مسجدسلیمان
در آستانه فصل پاییز و در حالی که نرخ بیکاری در مسجدسلیمان از مرز هشدار گذشته، دو کارگر بومی پتروشیمی این شهر پس از نزدیک به ۹ ماه، هنوز در انتظار عملی شدن وعده‌های مکرر مدیرعامل شرکت برای بازگشت به کار هستند. ماجرای اخراج غیرمنتظره ۱۱ نیروی بومی در اسفندماه ۱۴۰۳ اگرچه با پیگیری‌های فوری فرماندار به بازگشت به کار ۹ نفر منجر شد، اما برای دو نفر دیگر به معضلی لاینحل تبدیل شده است.
- وعده‌های تحقق‌نیافته: مدیرعامل پتروشیمی قول بازگشت به کار «ظرف دو هفته» داده اما از آخرین وعده بیش از یک ماه می‌گذرد
- سکوت نهادهای نظارتی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و دیگر نهادهای نظارتی در قبال این اخراج غیرشفاف سکوت کرده‌اند
- پیگیری‌های بی‌نتیجه: حتی دستورات صریح در سالن شرکت نفت و با حضور فرماندار نیز راه به جایی نبرده است
- مسئولیت اجتماعی شرکت: پرسش درباره سازوکارهای مدیریتی در شرکت‌های بزرگ دولتی-خصوصی مطرح است
- تأثیر بر اعتماد عمومی: این موضوع اعتماد عمومی به وعده‌های مسؤولان اجرایی را مخدوش کرده است
"سرنوشت دو کارگر بومی پتروشیمی مسجدسلیمان، تنها یک مشکل شخصی نیست؛ بلکه زنگ خطری برای تمامی نیروهای کار است"
"افکار عمومی خواستار شفاف‌سازی کامل در این پرونده و پاسخگویی مدیرعامل در قبال وعده‌های داده‌شده است"
ادامه این روند نه تنها بحرانی محلی بلکه آسیبی به سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی به کل نظام مدیریتی کشور است.