چرا باشگاههای ورزشی ایران بلد نیستند برای خود درآمد ایجاد کنند؟
تحلیل مشکلات درآمدزایی باشگاههای ورزشی ایران با تمرکز بر نقص در سیستمهای حق پخش تلویزیونی، اسپانسرینگ و بازاریابی در مقایسه با استانداردهای جهانی ورزش حرفهای.

مشکلات درآمدزایی باشگاههای ورزشی ایران
درآمدزایی در حوزه ورزش به چند رکن اساسی متکی است که مهمترین آنها را حق پخش تلویزیونی، اسپانسرینگ و تبلیغات تشکیل میدهند. در میان این عوامل، حق پخش مسابقات بهعنوان اصلیترین منبع تأمین مالی فدراسیونها و باشگاههای ورزشی در سراسر جهان شناخته میشود و نقشی محوری در شکلدهی به اقتصاد ورزش ایفا میکند. در کنار حق پخش تلویزیونی، اسپانسرینگ و تبلیغات نیز از مهمترین اهرمهای اقتصادی در نظام باشگاهداری حرفهای جهان به شمار میروند.
- وابستگی شدید باشگاهها به منابع عمومی به جای درآمدزایی از اسپانسرینگ
- ضعف در مدیریت بازاریابی و نبود نظام درآمدی پایدار
- قراردادهای تبلیغاتی کوتاهمدت و غیرکارشناسی
- بیتوجهی به ارزش برند و مصرفکننده بودن به جای درآمدزایی
- فاصله محسوس ورزش ایران از استانداردهای جهانی اقتصاد ورزش
“باشگاهها بهجای تکیه بر درآمدزایی از محل اسپانسرینگ و تبلیغات، وابستگی شدیدی به منابع عمومی دارند.”
“مدیران بخش بازاریابی در ورزش جهان با مهارت اقتصادی و خلاقیت تبلیغاتی زمینه افزایش درآمد پایدار را فراهم میکنند.”
این تحلیل نشان میدهد که برای رسیدن به اقتصاد ورزشی پویا، نیازمند تغییر اساسی در نگرش مدیریتی و ایجاد ساختارهای حرفهای در حوزه بازاریابی ورزشی هستیم.
