گفتگوی بابک صحرایی درباره ممیزی و سانسور در شعر و موسیقی ایران

تجربیات بابک صحرایی از ممیزی در ترانه‌سرایی

بابک صحرایی، ترانه‌سرای پرکار ایرانی، در برنامه «ساطور» به تجربیات گسترده خود از مواجهه با سیستم ممیزی در طول بیش از دو دهه فعالیت هنری پرداخت. او با ذکر نمونه‌های متعددی نشان داد که چگونه سانسور بر تولید آثار هنری تأثیر گذاشته است. صحرایی با اشاره به ترانه «مهتاب با شب راه نیومد» که به دلیل استفاده از کلمه «نای پریدن» رد شده بود، گفت: "به این کلمه گیر دادند و آن را سیاه‌نمایی و تشویش اذهان عمومی خواندند!".

• اولین مواجهه او با سانسور در ۲۲ سالگی و در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی اتفاق افتاد
• استفاده از تقدیم‌نامه به میرزا کوچک خان جنگلی برای گرفتن مجوز ترانه «یاغی دهکده من»
• شرط تقدیم آلبوم به مردم عراق، افغانستان و فلسطین برای دریافت مجوز انتشار
• ایرادگیری به کلمات «بوسه»، «گونه» و «آغوش» در نمایش‌های تئاتری

"هیچ تغییری نمی‌بینم. ساختاری وجود دارد که هر کسی در آن ساختار قرار می‌گیرد مجبور به انجام همین کارها است."

"اغلب اوقات تفسیر و غرض‌ورزی شخصی می‌بینم. وقتی در شورایی یک نفر کاری را رد می‌کند و فرد دیگری در همان شورا می‌تواند به تو مجوز بدهد، یعنی استفاده شخصی از ساختار است."

صحرایی تأکید کرد که ممیزی بیشتر مبتنی بر تفسیرهای شخصی است تا قوانین مشخص، و این رویکرد در طول دول مختلف تغییری نکرده است.