مافیای آب: دست‌های پنهان در بحران آبی ایران

مافیای آب: بحران ملی مدیریت منابع آبی

بحران کم‌آبی در ایران تنها نتیجه تغییرات اقلیمی نیست، بلکه دست‌های پنهان «مافیای آب» این فاجعه طبیعی را به بحران ملی تبدیل کرده‌اند. این شبکه پیچیده متشکل از پیمانکاران، سیاستگذاران و ذی‌نفعان اقتصادی است که در لایه‌های مختلف تصمیم‌گیری حضور دارند و تعیین می‌کنند کدام سد ساخته شود، کدام دشت آب بگیرد و کدام روستا تشنه بماند. گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد بیش از ۷۰ درصد دشت‌های ایران دچار فرونشست زمین شده‌اند و پدیده‌ای مانند خشکیدن دریاچه ارومیه و بحران خوزستان از نتایج این مدیریت نادرست است.

• سدسازی‌های بی‌محابا بدون مطالعات زیست‌محیطی کافی منابع زیرزمینی را به شدت کاهش داده‌است
• سیاست انتقال آب بین‌حوضه‌ای مانند پروژه‌های زاینده‌رود به یزد تعادل اکولوژیک را برهم زده
• صنایع بزرگ مانند فولاد و پتروشیمی با سهمیه‌های ویژه از آب بهره‌مند می‌شوند درحالی که کشاورزان محلی با بی‌آبی دست‌وپنجه نرم می‌کنند
• مافیای آب دارای ساختاری سیاسی است و ناظران و متخلفان در یک شبکه فعالیت می‌کنند
• رسانه‌ها و دانشگاه‌ها در برابر افشای این بحران با فشار و سانسور مواجه شده‌اند

"مافیای آب تا جایی پیش می‌رود که منافعش تامین شود، حتی اگر بهایش مرگ خاک، مردم و آینده باشد" "آب دیگر تنها یک منبع طبیعی نیست؛ خط مقدم امنیت ملی است"

اگر این چرخه معیوب ادامه یابد، پیش‌بینی مرگ زیست‌پذیری بخش‌هایی از کشور دور از ذهن نیست. تنها راه مقابله با این بحران، افزایش آگاهی عمومی و فشار اجتماعی برای متوقف کردن چرخه فساد است.