تاریخ را از میانه نمیشود خواند! - نقد سیاست خارجی و هجمههای اخیر
تحلیلی از فضای پساجنگ و هجمههای علیه تیم سیاست خارجی دولت یازدهم و محمدجواد ظریف، با تمرکز بر انتقادات از سعید جلیلی و نقش برجام در روابط بینالمللی ایران.

نقد هجمههای سیاسی علیه سیاست خارجی
در فضای پساجنگ ۱۲ روزه و بازگشت ایران به ذیل فصل هفتم شورای امنیت، شاهد هجمههای بیسابقهای از سوی حلقههای خاص و برخی مسئولان علیه تیم سیاست خارجی دولت یازدهم و محمدجواد ظریف هستیم. نویسنده معتقد است این افراد سعی دارند با سوار شدن بر موج ناکارآمدیهای اقتصادی به حیات سیاسی خود ادامه دهند، اما "تاریخ را از میانه نمیشود خواند".
- هشدارهای نادیده گرفته شده: سالهایی که دلسوزان در مورد ورود پرونده به شورای امنیت هشدار میدادند
- مسئولیت واقعی: جریاناتی که کشور را به تحریمهای ثانویه و ۶ قطعنامه شورای امنیت کشاندند
- مانعتراشی در احیای برجام: جلوگیری از احیای برجام در ۱۴۰۰ به دلیل واهمه از محبوبیت رقبا
- مغالطه برجام: ادعای "اتلاف وقت ده ساله" برجام که با واقعیتهای تاریخی در تضاد است
- وضعیت واقعی دولت یازدهم: تحویل گرفتن کشور در شرایط تحریمهای فصل هفتم با همراهی چین و روسیه
"در روابط بینالملل یا روی میز هستید یا پشت میز" - این تعبیر ظریف نشان میدهد عدم حضور در مذاکرات ما را به سوژهای برای دیگران تبدیل میکند.
"تصلبسازان سعی در هراساندن نظام حکمرانی از حضور در پشت میز هستند" - این گروه با ترسیم خطوط قرمز نامعتبر، ابعاد خطرناکی برای کشور ایجاد میکنند.
نویسنده معتقد است سعید جلیلی و همقطارانش علاوه بر هتاکی، سعی در "تزریق تصلب" به نظام حکمرانی دارند و با ارائه گزارههای توخالی القا میکنند میتوان بدون حل تحریمها به توسعه رسید. این رویکرد که بارها آزموده و رد شده، تنها به تخدیر حکمران و تضعیف موقعیت بینالمللی ایران میانجامد.




