به احترام تهران، امانت ملی

تهران: امانت ملی و قلب فرهنگی ایران

تهران فراتر از یک شهر است؛ این کلان‌شهر نماد ملی ایران محسوب می‌شود که اگرچه امروز با چالش‌های متعددی مانند آلودگی هوا، کم‌آبی و ترافیک روبرو است، اما همواره آبرو و جایگاه نمادین خود را حفظ کرده است. تهران نه فقط مرکز اداری بلکه آینه تحولات فکری ایران معاصر است و نقش آن در حافظه تاریخی ایرانیان غیرقابل انکار می‌باشد.

• ریشه‌های تاریخی تهران به قرون میانه بازمی‌گردد و انتخاب آن به عنوان پایتخت توسط آقامحمدخان قاجار نقطه عطفی در تاریخ آن بود
• اهمیت فرهنگی و نمادین تهران در میدان‌ها، خیابان‌ها و بناهای تاریخی آن تجلی یافته که هر یک بخشی از روایت ایران مدرن را در خود دارند
• حوزه‌های علمیه تهران مانند مدرسه مروی و سپهسالار نقش مهمی در شکل‌گیری اندیشه اجتماعی و سیاسی ایران داشته‌اند
• از دیدگاه فارابی، تهران در حکم «دل جامعه» است که باید سالم و منظم باشد
• بی‌توجهی به تهران به معنای فراموشی حافظه تاریخی کشور است

“تهران که دریا نداره … اکنون این تهران که دریا ندارد و آب ندارد گاهی احترام هم ندارد.” “سلام ای پایتخت سجده و تکبیر و بغض و عشق - هم از تو واژه خون دارد، هم از تو شعر جان دارد.”

حفظ و حراست از تهران یک وظیفه ملی و اخلاقی است زیرا این شهر مکانی است که در آن قانون، علم، دین، هنر و هویت ایرانی به هم می‌پیوندند. همان‌گونه که فارابی می‌گوید: «صلاح مدینه، صلاح امت است» - سامان یافتن تهران به معنای سامان یافتن کل کشور است.