شمس لنگرودی: عقده موسیقی دارم
شمس لنگرودی در مراسم رونمایی از رمان جدیدش «میروم که به کنسرت برسم» تاکید کرد که اگر شاعر نمیشد، موسیقیدان میشد. او گفت: «عقده موسیقی دارم. بچه که بودم عاشق موسیقی بودم و هنوز هم هستم».
شمس لنگرودی و رونمایی از رمان جدیدش
شمس لنگرودی، شاعر و نویسنده نامدار ایرانی، در مراسم رونمایی از رمان جدیدش با عنوان “میروم که به کنسرت برسم” که در مجموعه تئاتر لبخند برگزار شد، به بیان نکات جالبی درباره زندگی و آثارش پرداخت. وی اظهار کرد که “عقده موسیقی” دارد و اگر شاعر نمیشد، قطعاً موسیقیدان میشد. او درباره تفاوت تنهایی و انزوا صحبت کرد و توضیح داد که خلوت را دوست دارد اما از انزوا گریزان است. این رمان سومین رمان اوست که توسط نشر افق منتشر شده و داستانی درباره انزوا، معنای زندگی و رهایی را روایت میکند.
- رمان “میروم که به کنسرت برسم” در دل یک انباری تاریک و شلوغ روایت میشود و خواننده را با مفاهیم عمیقی چون مرگ و هستی مواجه میکند.
- شمس لنگرودی درباره تفاوت شعر و داستان گفت: «شعر به کلیات میپردازد، داستان از جزئیاتی میگوید که ممکن است اتفاق بیفتد».
- او تأکید کرد که در نوشتن داستان، اختصار و شفافیت کلمات برایش بسیار مهم است و همواره موسیقی کلام را مدنظر داشته است.
- شمس لنگرودی در بخش دیگری به علاقهاش به موسیقی راک اشاره کرد و گفت: «اگر شاعر نمیشدم، دوست داشتم موسیقیدان شوم».
- او درباره زنان در داستانهایش گفت: «نگاهم ایدئولوژیک نیست، از فمینیسم و هر ایسم دیگری خوشم نمیآید».
«زمان در زندان کند اما تند میگذرد» – شمس لنگرودی با اشاره به دوران زندانش این جمله را توضیح داد و گفت در زندان شب و روز شبیه هم است و زمان به سرعت میگذرد. «کار هنری کردن، تونل زدن در کوه ناممکنهاست» – شمس لنگرودی این جمله را از شاملو نقل کرد و بر دشواری مسیر هنر تأکید کرد.
در پایان، او به نویسندگان جوان توصیه کرد که داستانهای مطرح را با دقت بخوانند و به ساختار آنها توجه کنند. همچنین یادآور شد که هنر نیازمند صبر و حوصله است زیرا دیربازده است.
