بررسی رابطه میان خود، دیگری و خدا در اسلام

رابطه منطقی خود، دیگری و خدا در اسلام

این تحلیل به بررسی عمیق رابطه میان سه محور اصلی در دین اسلام می‌پردازد و نشان می‌دهد که خوددوستی، دیگرگرایی و خدامحوری نه تنها متعارض نیستند، بلکه در سیستم فکری اسلام به صورت منطقی با هم ترکیب شده‌اند. انسان به عنوان موجودی خودآگاه، ذاتاً به دنبال کمال است و خداوند به عنوان کمال مطلق، الگویی برای این مسیر تعالی محسوب می‌شود.

• خوددوستی به عنوان ویژگی فطری انسان پذیرفته شده و پایه کمال‌خواهی است
• کمال‌خواهی گاهی از طریق توجه به دیگران محقق می‌شود و سود متقابل دارد
• خدامحوری راهنمای تشخیص کمالات حقیقی و مسیر تعالی انسان است
• اسلام میان منافع فردی و اجتماعی توازن برقرار کرده است

"خوددوستی در سایه خدامحوری است که تعالی‌یافته و خودِ متعالی شکوفا می‌شود"

"انسان از طریق شناخت خدا، به درک بهتری از کمالات می‌رسد و می‌کوشد به آن قرابت یابد"

این تحلیل نشان می‌دهد که نظام اخلاقی اسلام مبتنی بر تعامل منطقی میان این سه بعد است.